Ah şu ödevler

Zeynep ilköğretime başladığından bu yana okuldan eve gelir gelinmez ödevler bitsin, defterler, kitaplar okul çantasına yerleşsin, sonra da canı ne isterse onu yapsın istiyordum. Zeynep ise ödeve oturmadan önce kimi zaman bahçede biraz oynamak, arkadaşlarına mektup yazmak ya da kitap okumak istiyordu. İtiraf etmek gerekirse haklı olan oydu. Çocuklar okulda saatlerce ders yaptıktan sonra eve gelir gelmez ödev yapmalarını istemek çok mantıklı değil. Hele de okula yeni başlayan çocuklar, ödev yapma konusunda daha da isteksiz olabilirler. Ödevler ve ders tekrarlarıyla ilgili sorunların belki en iyi çözümü birlikte günlük çalışma planı yapılması. Hatta çocukların kendi çalışma planlarını kendileri yapmaları.

Uzmanların, anne-babalara günlük çalışma planı hazırlanması konusunda önerileri şöyle:

Çalışma planı \t\t\tnasıl hazırlanmalı?

• Okula yeni başlayan çocuklar için çalışma planı anne-baba tarafından hazırlanabilir. Çünkü bu çocuklar, programı kendi başlarına yapamayabilirler.

• Çalışma planı yapılırken sadece çalışmanın değil, tüm günün iyi planlanması önemlidir. Yemek, uyku, oyun ve çalışmanın her biri için ne kadar süre gerektiğine karar verip bunu en uygun biçimde bölmek gereklidir.

• Özellikle ilköğretim çağı çocuklarının henüz oyun çocuğu oldukları, oyuna ve oyuncağa uyku ve yemek kadar gereksinim duydukları unutulmamalıdır.

• Okuldan gelir gelmez çocuğun derse oturtulması uygun değildir. Çocuğun biraz dinlenme, biraz atıştırma ve belki de biraz oyundan sonra derse oturması sağlanmalıdır.

• Plan yapıldıktan sonra uygulamada zaman zaman aksamalar olması doğaldır. Gerekirse aksayan yönler değiştirilerek duruma uygun yeni bir düzenleme yapılmalıdır.

Bıkkınlık olursa...

Çocuklar bazen ödevlerden çok bunalırlar ve isyan ederler. Bunu da doğal karşılamak gerekir. Çocuğun ödevle ilgili olumsuz duygularını paylaşmak, ona saygı göstermek, anlaşıldığı hissini yaratıp rahatlamasını sağlar. Örneğin, çocuğunuz matematik çalışmaktan bıkıp “bana matematiğin ne yararı var?” diye isyan ettiğinde, ona matematiğin yaşamda ne gibi yararlar sağladığını anlatmak yerine onun ne hissettiğini anlamaya çalışmak daha çok işe yarayabilir.