OHAL’le geçen 1 yılda 1963 iş cinayeti

İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisinin verilerine göre OHAL’in ilan edildiği günden bu yana 1963 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi. İSİG Meclisi, “Bu durum OHAL döneminde çalışma koşullarında herhangi bir iyileştirmenin olmadığını aksine varolan uygulamaların kalıcılaştığını gösteriyor” dedi. 

Evrensel'den Fırat Turgut'un haberine göre Özellikle 2016 yılı şubat ayı ile başlayan ve OHAL sonrası devam eden süreçte iş cinayetlerinde büyük bir artışın meydana geldi belirtilen raporda, “Tespit edilebilen iş cinayeti sayısı 2000’e ulaştı. OHAL sonrası toplu iş cinayetlerinden ziyade tek tek gerçekleşen iş cinayetleri çoğaldı ve seri ve sürekli bir biçim aldı. Bu durum işçilerin ülkemizde ve işyerlerinde söz ve karar süreçlerindeki dışlanmasının pekiştiğini de ifade ediyor” denildi. 

İş cinayetleri yaşanan iş kollarında yine ilk üç sırayı inşaat, tarım ve taşımacılık iş kolları aldığı belirtildi. Raporda, metal, madencilik ve enerji iş kollarındaki ölümlerin her geçen gün artış göstermesine de özellikle dikkat çekildi.

OHAL döneminde meydana gelen iş cinayetlerinin aylara göre dağılımı şu şekilde gerçekleşti: Temmuz (2016) ayının son on gününde en az 63, ağustos ayında en az 206, eylül ayında en az 150, ekim ayında en az 169, kasım ayında en az 196, aralık ayında en az 141, ocak ayında en az 161, şubat ayında en az 133, mart ayında en az 152, nisan ayında en az 151, mayıs ayında en az 146, haziran ayında en az 165, temmuz (2017) ayının ilk yirmi gününde ise en az 130 işçi yaşamını yitirdi. 

Ohal döneminde saldırılar daha örgütlü

OHAL dönemindeki iş cinayetlerinde 14 yaş ve altı 15 çocuk işçi, 15-17 yaş arası 36 çocuk-genç işçi yaşamını yitirdi. 

Çocuklara dair politikada hiçbir düzelme olmadığına dikkat çekilen raporda şu ifadeler yer aldı: “Ancak dikkat çeken husus 28-50 yaş grubundaki işçi ölümlerindeki kısmi artış. Daha evvelki çeşitli raporlarımızda belirtmiştik. 28-50 yaş grubu örgütlülük, haklarını koruma gibi pratiklere daha aşina. Bu yaş grubundaki iş cinayetlerinin oransal artışı OHAL’in işçi sınıfının ana gövdesine dönük uygulamaların arttığının bir göstergesidir. Yani daha örgütlü kendini koruyabilen işçi sınıfına dönük doğrudan bir saldırı gerçekleşti OHAL döneminde.” 

OHAL sürecinde kamu kurumları ve 50’den az işçisi olan az tehlikeli işyerlerinde iş güvenliği uzmanı ve işyeri hekimi çalıştırma zorunluluğu 1 Temmuz 2020 tarihine ertelendiği belirtilen raporda, “Yine endüstriyel kazalara dönük yönetmelikte bazı maddelerde değişikliğe gidildi ve bazı zorunluluklar 2019 yılına ertelendi. İş cinayetleri sonrası ise adaletsizlik, cezasızlık sürmektedir. Davalarda asıl sorumlular mahkemeye çıkartılamadığı gibi tali sorumlular kısa süreli hapis cezalarına çarptırıldı, bu cezalar para cezasına çevrildi ve 24 ay taksitlendirildi” denildi. 

OHAL sonrası 5 grevin milli güvenlik ve sağlık gerekçeleri ile yasaklandığı hatırlatılan raporda şu ifadeler kullanıldı: “Ancak yasaklanan sadece grev değil sendikal örgütlenme özgürlüğüdür. Oysa iş cinayetleri sadece işçilerin söz ve karar haklarının sağlanması ile azalabilir. İşçilerin örgütlenmesi zaten Türkiye’de birçok şekilde engellenmeye çalışılırken bu durum OHAL’le birlikte iyice keyfileşti. Yani devletin tepesinin, AKP sözcülerinin ifade ettiği ‘Halka ve işçilere OHAL yok’ söylemi sadece sözde kaldı. OHAL koşulları patronlar lehine ve işçiler aleyhine devam eden, bizim alanımızdan bakınca da iş cinayetleri rejimini kurumsallaştıran bir saldırı süreci olarak devam ediyor.” 

İş cinayetlerinin aylara göre dağılımı

Temmuz (2016) ayının son on gününde en az 63 işçi, Ağustos ayında en az 206 işçi, Eylül ayında en az 150 işçi, Ekim ayında en az 169 işçi, Kasım ayında en az 196 işçi, Aralık ayında en az 141 işçi, Ocak ayında en az 161 işçi, Şubat ayında en az 133 işçi, Mart ayında en az 152 işçi, Nisan ayında en az 151 işçi, Mayıs ayında en az 146 işçi, Haziran ayında en az 165 işçi, Temmuz (2017) ayının ilk yirmi gününde ise en az 130 işçi yaşamını yitirdi... 

Ohal'li bir yılda iş cinayetlerinin işkollarına göre dağılımı 

İnşaat, Yol işkolunda 449 işçi; Tarım, Orman işkolunda 360 işçi; Taşımacılık işkolunda 287 işçi; Ticaret, Büro, Eğitim, Sinema işkolunda 126 işçi; Metal işkolunda 105 işçi; Belediye, Genel İşler işkolunda 96 işçi; Madencilik işkolunda 86 işçi; Savunma, Güvenlik işkolunda 71 işçi; Konaklama, Eğlence işkolunda 59 işçi; Enerji işkolunda 48 işçi; Gıda, Şeker işkolunda 36 işçi; Sağlık, Sosyal Hizmetler işkolunda 36 işçi; Petro-Kimya Lastik işkolunda 35 işçi; Tekstil, Deri işkolunda 34 işçi; Çimento, Toprak, Cam işkolunda 30 işçi; Ağaç, Kağıt işkolunda 27 işçi; Gemi, Tersane, Deniz, Liman işkolunda 23 işçi; Basın, Gazetecilik işkolunda 4 işçi; İletişim işkolunda 4 işçi; Banka, Finans ve Sigorta işkolunda 1 işçi; çalıştığı işkolunu belirleyemediğimiz 46 işçi yaşamını yitirdi... 

İş cinayetlerinin nedenlerine göre dağılımı  

Trafik, Servis Kazası nedeniyle 486 işçi; Ezilme, Göçük nedeniyle 358 işçi; Yüksekten Düşme nedeniyle 335 işçi; Kalp Krizi/Beyin Kanaması nedeniyle 180 işçi; Silahlı Şiddet nedeniyle 118 işçi; Elektrik çarpması nedeniyle 104 işçi; İntihar nedeniyle 87 işçi; Zehirlenme, Boğulma nedeniyle 80 işçi; Patlama, Yanma nedeniyle 43 işçi; Nesne Çarpması, Düşmesi nedeniyle 35 işçi; Diğer Nedenlerden dolayı 123 işçi yaşamını yitirdi... 

İş cinayetlerinin yaş gruplarına göre dağılımı 

14 yaş ve altı 15 çocuk işçi,

15-17 yaş arası 36 çocuk-genç işçi,

18-27 yaş arası 278 işçi,

28-50 yaş arası 1032 işçi,

51-64 yaş arası 350 işçi,

65 yaş ve üstünde 81 işçi,

Yaşını bilmediğimiz 171 işçi yaşamını yitirdi... 

İş cinayetlerinin şehirlere göre dağılımı

213 ölüm İstanbul’da; 89 ölüm Kocaeli’nde; 88’er ölüm Bursa ve İzmir’de; 78 ölüm Antalya’da; 68 ölüm Konya’da; 64’er ölüm Adana ve Manisa’da; 50 ölüm Denizli’de; 49’ar ölüm Ankara ve Aydın’da; 45 ölüm Mersin’de; 43 ölüm Samsun’da; 41 ölüm Tekirdağ’da; 35’er ölüm Gaziantep ve Muğla’da; 32 ölüm Kayseri’de; 28 ölüm Zonguldak’ta; 27’şer ölüm Diyarbakır, Sakarya ve Şanlıurfa’da; 25 ölüm Hatay’da; 22’şer ölüm Kahramanmaraş, Kastamonu ve Sivas’ta; 21’er ölüm Elazığ, Eskişehir ve Siirt’te; 20’şer ölüm Balıkesir ve Mardin’de; 18 ölüm Malatya’da; 17’şer ölüm Çorum, Düzce ve Ordu’da; 16’şar ölüm Çanakkale ve Niğde’de; 15 ölüm Bolu’da; 14’er ölüm Artvin, Giresun, Isparta, Karaman ve Tokat’ta; 13’er ölüm Burdur, Hakkâri ve Kütahya’da; 12’şer ölüm Adıyaman, Erzurum ve Sinop’ta; 11’er ölüm Afyon, Gümüşhane, Trabzon ve Tunceli’de; 10’ar ölüm Edirne, Karabük, Osmaniye ve Uşak’ta; 9’ar ölüm Bartın, Batman, Bitlis, Erzincan, Kırıkkale, Rize, Van ve Yalova’da; 8 ölüm Kırklareli’nde; 7’şer ölüm Ağrı, Aksaray, Amasya, Bingöl, Kilis ve Şırnak’ta; 6’şar ölüm Kars ve Nevşehir’de; 5 ölüm Bilecik’te; 4’er ölüm Çankırı ve Muş’ta; 3’er ölüm Iğdır, Kırşehir ve Yozgat’ta; 2 ölüm Bayburt’ta ve 26 ölüm Yurtdışında yaşandı…