Mocky’nin vedası

Sinemacının oğlu Stanislas Nordey ve kızı Olivia Mokiejewski tarafından yapılan açıklamada şu ifadeler yer alıyordu: “Jean-Pierre Mocky bir sonraki filmini Bourvil, Michel Serrault, Michel Simon, Fernandel, Jacqueline Maillan, Jeanne Moreau, Jean Poiret, Francis Blanche, Charles Aznavour ve başka birçoklarıyla birlikte çekmek üzere terki diyar eyledi. Paris’teki evinde, 91. yılında yanında ailesi ve sevdikleri vardı.”

Asıl adı Jean-Paul Mokiejewski olan Mocky ilginç, aykırı, deli dolu, yenilikçi ve “rebelle” bir yönetmen/oyuncuydu. Dinsel, cinsel ya da siyasal her tür tabuyla dalga geçen hınzır bir senaryo yazarıydı. Yeni Dalga’nın en dalgacı, en sürrealist, bir o kadar da bağımsız, başına buyruk yönetmeniydi. Durmadan film çekmiş, iyi/kötü 60 film imzalamış, oyuncu olarak da beğeni toplamış bir sanatçıydı. Setlerde bağırganlığı, buyurganlığı, kavgacılığı ve kadınlara düşkünlüğüyle ünlüydü. Sayısını tam olarak bilemediği, yaklaşık bir düzine çocuk sahibiydi. İçlerinde en ünlüsü, Fransız tiyatrosunun önemli oyuncu/yönetmenlerinden biri olan Stanislas Nordey, “iyi bir baba olmasa da iyi bir sanatçıydı” diyerek babasını saygıyla anıyordu.

Filmleri, ödülleri...
Mocky’nin filmografisinin unutulmazları arasında “Un drôle de paroissien” (1963), “La Grande Lessive (!)” (1968), “Solo” (1969), “Un linceul n’a pas de poches” (1974), “Le Témoin” (1978), “Litan: La cité des spectres verts.” (1982) sayılabilir. 1940’lardan bu yana 40’ı aşkın filmde oyuncu olarak boy gösteren Mocky en son Michel Hazanaviciusun Jean-Luc Godard’ın hayatından bir kesidi anlattığı “Redoutable” (2017) adlı filmde küçük bir rol üstlenmişti. 2009 yılında Cluny Mizah Evi tarafından verilen “Direniş Mizahı Ödülü”ne layık bulunan Mocky, 2015 yılında da tüm eserlerine ithafen Lumieres Onur Ödülü’ne layık görülmüştü.