Türkiye ’de üretildi, 4 milyon kilometreyi geçti

Arabada sürücü koltuğundan başka hiçbir koltuğa asla oturamayan bir insan tipi vardır. Dünya yıkılsa, bunları o koltuktan kazıyamazsın. Vinç çağırsan direksiyondan ellerini ayıramazsın. Yan koltukta yolculuk yapsalar, dünyaları kararır, yüzleri sararır, gözlerini yola çivileyip, ayaklarının altındaki hayali frene basıp dururlar. Ben de böyleyim. Birbirinden uyduruk bahanelerle Frankfurt’tan İstanbul’a kadar yol arkadaşıma direksiyonu 1 saniyeliğine bile kaptırmadığım hallerimi bilirim.

Sağlam şase

Ama bu kez yan koltukta istersem uyurum bile. Çünkü Isuzu D- MAX V-Cross’u Paris Dakar Rallisi’nde Türkiye’yi temsil etmiş bir isme sizin için test ettirdim. Eski gazeteci Ahmet Utlu, sadece Avustralya’yı değil, İstanbul’dan Nepal’e, Mısır’dan Uganda’ya, Türkmenistan’dan Moğolistan’a dünyayı motorsiklet ya da 4x4’lerle katetmiş ve bu yol hikâyelerini çok da güzel belgeselleştirmiş bir isim. Ayrıca bir yol ve yolcu güvenliği uzmanı.

Ama bu kez yan koltukta istersem uyurum bile. Çünkü Isuzu D- MAX V-Cross’u Paris Dakar Rallisi’nde Türkiye’yi temsil etmiş bir isme sizin için test ettirdim. Eski gazeteci Ahmet Utlu, sadece Avustralya’yı değil, İstanbul’dan Nepal’e, Mısır’dan Uganda’ya, Türkmenistan’dan Moğolistan’a dünyayı motorsiklet ya da 4x4’lerle katetmiş ve bu yol hikâyelerini çok da güzel belgeselleştirmiş bir isim. Ayrıca bir yol ve yolcu güvenliği uzmanı.

Ömürlük motor

“Ömürlük” dediğin mühim kelime. En büyük kamyon ve dizel motor üreticilerinden biri olduğunu düşünürsek Isuzu’yla uyuşuyor. Üstelik ortağı General Motors, Isuzu’yu grubunun dizel motor gelişim merkezi ilan etti. Yılda 1 milyondan fazla dizel motor üretiyorlar. Utlu’dan başka bilgiler de öğreniyorum. Mesela pick-up pazarını, 4x4’e arazi vitesi yerine düğmeyle geçiş sağlayan sistemle ilk kez D-Max tanıştırmış. Otomatik vites seçeneğini de. Pick-up’ı karıştıra kurcalaya şehri dolaştık. Deri koltuklarını, çok beğendim. Eski yıllarda anneme bir türlü ev beğendiremezdik. Yün yorganları için hep daha büyük yüklüklü evlerde gözü kalırdı. Şimdi bu aracı görse çok severdi. O kadar çok göz yapmışlar ki içine, dünyayı alır. Bir ara Utlu’nun tavsiyesiyle üşenmeyip arka koltuğa geçtim. Hani eskiden pick-up’ların arka koltukları rahatsız olurdu. Arkadakiler kafalarını tavanlara vururdu. Bunu da halletmişler, artık zıp zıp zıplamıyorsunuz. Zekeriyaköy’e ulaştık, oradan Demirciköy derken ormanların değil inşaatların içinde kaybolduk. Sık sık şaşkınlıktan dudak uçuklattık. Ne çok ağaç kesilmiş buralarda... 3’üncü köprünün gölgesi düşmüş ağaçlara. Sonra bol çukurlu, sulu- çamurlu yollarda “Geç direksiyona ve çekinme, bas gaza” dedi.

Tamam bu bir jeep değildi, yük taşımak için tasarlanmış bir pick-up’tı ama yine de 4x4 özelliğiyle Ahmet Utlu’yu hiçbir zor arazi koşulunda, karlı, çamurlu havada yaya bırakmamıştı. Yine bırakmadı. Gazı aldıkça, gaza bastım. Sürüşten keyif aldım. Ben D- MAX V-Cross’un en çok keskin hatlarını sevdim. Hafifçe gelen olgun motor sesi bana Leonard Cohen’i anımsattı. Serbest çağrışımla kafamda onun “Take this valtz”u çalmaya başladı. Dedim ki kendi kendime Ahmet Utlu’yla DMAX’in arasında olup bitenler de vals yapmak gibi bir şey işte. Bir insanla bir araba uyum içindeyse eğer, birbirleriyle didişmezler. Güneşli ya da buzlu bir günde ahenkle dans ederler.