'Uyuşturucuya aşık olduğum adamla başladım'

Z.Ü., M.K., S.G., ve S.K. çok küçük yaşlarda uyuşturucu madde kullanmaya başlayan dört isim. Uyuşturucu madde ile tanıştıktan sonra bir daha hiçbir şey onlar için eskisi gibi olmadı. S.K. aynı illetten 29 yaşındaki abisi Murat’ı kaybetti. Z.Ü. âşık olduğu adam nedeniyle üniversiteyi terk edip, uyuşturucuya başladı. C.G. 13 yaşında kullanmaya başladığı maddenin metamfetamin olduğunun farkında dahi değildi. Şu an tedaviye başlayan bu üç isim hayata daha bir sıkı sarılmış durumda. Çok kez tedaviye başlayıp, uyuşturucudan kurtulamayan ve umudunu yitiren M.K. ise tedavi olmaktan vazgeçmiş, “İnceldiği yerden kopsun” diyor. Madde bağımlısı gençler yaşa

Âşık olduğu adamla başladı

Z.Ü. 26 yaşında. Ankara’da yaşıyordu. Üniversite öğrencisiydi. Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi’nde İktisat okuyordu. âşık olduğu adamla hayatını birleştirmek için 20 yaşında okulu bıraktı. Evlendikten üç ay sonra eşinin cebinde madde yakaladı. Bu ne diye sorduğunda ise “mal, malzeme” gibi farklı yanıtlar aldı. Merakının arttığını söyleyen Z.Ü. eşinin cebinden çıkan şeyin eroin olduğunu öğrendiğinde ise denemek istediğini söyleyerek, “Başlangıçta denetmek istemedi, sonra denettirdi. İlk kullandığımda beynim durmuştu. Baygın haldeydim. Sürekli kusuyordum. Konuşulanları anlamıyordum” diyor.

‘Beni kurtarın’

Z.Ü.’nün madde kullandığından ise ailesinin ilk altı ay boyunca haberi olmadı. Altı ay sonra ise eşinin ailesinin Z.Ü.’nün ailesine durumu anlattığını aktaran Z.Ü. ailesinin bu duruma inanmak istemediğini söylüyor: “Ailem gelip beni aldı. ‘Sen böyle bir şey yapmazsın. Onlar yalan söylüyor’ vs. dediler. Benim madde kullanmadığıma inandılar. Bir yıl sonra ise ailemi karşıma alıp, ‘beni kurtarın. Ölüyorum ben’ dedim. Hemen bir hastaneye yatırdılar. Ailemin gözleri önünde ilacı ağzıma alıyordum ama yutmuyordum. Maddeye devam ettim.”

‘Umutluyum’

Dört yıl önce ise eroinden kurtulmak için çip taktırdığını söyleyen Z.Ü., “O süreçte daha akıllıca düşünmeye başladım. Aslında eşimi değil uyuşturucu maddeyi istediğimi fark ettim. Hemen boşanma davası açtım. Çok tedavi gördüm. Ama eve geri döndüğümde yine başladım. İnsanın kafasından çıkmıyor” diye konuşuyor. Yaklaşık 45 gün önce yeniden tedaviye başlayan Z.Ü. bu defa daha iyi olduğunu ve umutlu olduğunu söylüyor.

Abisini bonzai aldı

S.K. Kocaeli’nin Gebze İlçesi’nde yaşıyor. Esrarı ilk mahalledeki abilerinin elinde gördü. 14 yaşında henüz ortaokul sıralarındayken kullanmaya başladı. Dört kardeşlerdi. Bir abisini kanserden, diğer abisini ise madde bağımlılığından kaybetti. S.K’nın deyimiyle hayatları alt üst oldu. Abisinin bonzai kullandığını aktaran S.K., “Kendimizi kaptırdık bu illete kurtulamadık. Abimle beraber içiyorduk. Ailemden saklamaya çalıştım, bu durumu olmadı. Birkaç kez komaya girdim. Ölümden döndüm. Ailem bu durumu öğrendi ama kabullenemedi. Göreceğim günler varmış” diyor.

S.K. esrarın ardından hap, daha sonra ise bonzai kullanmaya başladı. Bonzainin kendisinde yarattığı etkiyi başka maddelerde göremediğini söyleyen S.K., “Bu yüzden bonzai kullanmaya devam ettim” diye anlatıyor. S.K. abisinin hayatını kaybettiği olay gününü ise şu sözlerle anlatıyor: “Abimle beraber bir araba almıştık. Hayatımızı değiştirmeye karar vermiştik. Ben bir işe girmiştim. Sözde her şeyi bırakmıştık. O gün erken uyumuştum. Abim arabada kriz geçirmiş. Maddenin etkisinde hayal ve düşünce olamıyor. Beni bir odaya uyuşturucu ile bıraksınlar yaşarım diyordum. Öyle olmuyormuş.” Beş ay önce ise tedaviye başlayan S.K. bundan sonraki hedefinin insanlara yardım etmek olduğunu söylüyor.

‘Merakımın kurbanıyım’

M.K. henüz ilkokul sekizinci sınıftayken uyuşturucuyla tanıştı. Şu an 24 yaşında... Ne madde onun peşini bıraktı, ne de o maddeyi. Hayatı altüst oldu. Toplum tarafından dışlandı. Eskiden âşık olduğu kadınların dahi kendisine bir pislikmiş gibi baktığını söyleyen M.K., “Umudumu yitirdim” diyor.

Sürekli dayak

Çocukluğundan beri okula gitmeyi sevmediğini söyleyen M.K. “Bitlis’in Tatvan ilçesinde yaşıyorduk. Bizim oralarda çok kar yağar. O yüzden ben okula gitmeyi hiç sevmezdim. Soğuk havada karla boğuşarak okula gitmek işkence gibiydi. Ailem ise okumam için elinden geleni yapıyordu. Annem her gün beni okula götürüp, getiriyordu. Daha sonra ortaokula gitmek için okul değiştirdim” diyor. M.K. aslında her şeyin o noktada başladığını söylüyor. M.K. “Ortaokulda sürekli okuldan kaçmaya başladım. Okulumuzun hemen yanı mezarlıktı. Orada arkadaşlarla takılıyorduk. Uzun bir süre annem ve babamın okuldan kaçtığımdan haberi olmadı. Bir gün veli toplantısına gelince devamsızlığımı duydular. Kıyamet koptu. Babam beni plastik bir sandalyenin ayağıyla dövdü. Bir müddet akıllandım. Kaçmıyordum. Ama tekrar başladı” diye anlatıyor.

Bu kaçmalar sekizinci sınıfa kadar devam etmiş. M.K. yine okulu ekip mezarlığa gittiği bir gün ise arkadaşların yanında farklı kişiler gördüğünü aktararak, “Arkadaşlarım bir yuvarlak oluşturmuştu. Ortada ise bir kova vardı. Sırayla herkes çekiyordu. Esrar olduğunu söylediler. Bana uyuşturucu madde gibi gelmedi. Onlarla ben de denedim. Bu böyle devam etti. Tabi ailemle yaşadıklarım ise tarifsiz. Sürekli dayak yiyordum. Evden para çalıyordum. Uslanmadım” diyor.

‘Her defasında...’

Yine bir gün arkadaşlarının farklı bir maddeden bahsettiklerini aktaran M. K. başına ne geldiyse meraktan geldiğini belirtiyor. Arkadaşlarının, “Kafası bambaşka. Adı Bonzai” dediklerini söyleyen M.K., “Merak edip denedim. Gerçekten esrar gibi değildi. Çok garip şeyler yaşadım ilk kullandığımda. Kusmaya başladım. Bir daha kullanmam dedim. Ama öyle olmadı. Tekrar tekrar kullandım” diye konuşuyor. Defalarca tedavi olmak için hastanelere yattığını anlatan M.K., “Her defasında kendi çöplüğüme geri döndüm. Yeniden başladım. Hayatım bitmiş durumda. Kimsenin de benden umudu kalmadı. Aslında benim de kendimden umudum yok” diye konuşuyor.

‘Düşünmediklerimizi yapıyorduk’

C.G. Bursa’da yaşıyordu. 13 yaşında ortaokulu bitirdikten hemen sonra sosyal medya üzerinden edindiği yeni arkadaşlıklarla uyuşturucu ile tanıştı. Şu an ise 17 yaşında. İlk zamanlar arkadaşlarının yanında içtiğini ama kendisinin bunun ne olduğunun dahi farkında olmadığını söyleyen C.G., “Daha sonra ne olduğunu anladım. Metamfetamindi. Merak ettim ve başladım” diyor.

C.G. ilk iki sene uyuşturucu kullandığını ailesinden sakladı. Daha sonra ise ailesinin bu durumu öğrendiğini aktaran C.G., “İlk zamanlar düzenli içmiyordum. Son iki senedir düzenli içmeye başladım. Ailem bu durumu öğrendiğinde bağırıp, çağırmadı. Ama dünya başlarına yıkıldı. Beni kurtarmak için çabalamaya başladılar” diye anlatıyor. Madde kullanmaya başladığı andan itibaren ise hayatının mahvolacağının farkında olduğunu belirtiyor. Madde kullanırken düşündüklerini değil de düşünmediklerini yaptıklarını vurgulayan C.G., “Aileme yalan söyleyerek para alıyordum. O parayla madde alıyordum. Kardeşlerimiz bizlerin içerken düştüğümüz halleri görseler uyuşturucuya başlamazlar. Parkta yatmışlığımız var. Çöplerden yiyecek topladığımız zamanlar vardı” diye konuşuyor. 20 gün önce ise tedaviye başlayan C.G. kendini iyi hissettiğini söyleyerek, kendi yaşındaki çocuklara sesleniyor: “Asla merak etmeyin.”