Beşiktaş denilince akla Şeref Bey, Hakkı Yeten ve önceki gün toprağa verdiğimiz Başkanımız Süleyman Seba gelir. Daha sonra da Baba Recep, Ercan, Nazmi, Ziya, Rıza ve arkadaşları. Bu isimler genelde vitrinde olmuşlardır. Ancak öyle değerler vardır ki hakları unutulamaz ve vefa ile dahi ödenemeyecek asil hizmetlere imza atmışlardır.
Gelgelelim, 1961 yılında kurulan divan kurulu makamından, 283 çok değerli Beşiktaşlı, tüzükte yapılan ani bir değişiklik sonucu üç toplantıya katılmadıkları gerekçesi ile devre dışı bırakıldılar. Deprem sayılacak bu sarsıntı Süleyman Ağabey’in ölümünden hemen sonra gündeme gelişi de ikinci bir felaket olsa gerek. Başta Rahmi Koç, Turgay Atasü, Kemal Ulusu, Nevzat Demir, Metin Keçeli, Serdar Bilgili, Yıldırım Demirören, Erdoğan Demirören gibi yürekten Beşiktaşlı, daha önemlisi damarlarını kesseniz kanı siyah beyaz akacak değerli kişiler adeta kulüpten gönderildiler! Ve açıkçası bu üyelerin, yani 283 değerin sayesinde bugün bulundukları makamı işgal eden dost ve arkadaşlarımın bu icraatı hiçbir kalıba sığmaz!.. Artık 17 Ağustos denilince aklımıza deprem faciası değil Beşiktaş’taki saygısızlık da gelecek.
Bundan sonra ne yapılırsa yapılsın Akil adamların kalpleri kırılmıştır. Yönetimin de şikâyetçi olduğu bu durum neden olmuştur, kim yapmıştır ve neden yapmıştır ve önemlisi böyle bir tüzük değişikliğini kim araya sıkıştırma gereği duymuştur bilinmez; ama bilinen gerçek Beşiktaşlılık ruhu diri diri toprağa gömülmek istenmiştir. Sanırım AKUT’un dahi bu duruma çare olamayacak kadar zor ve büyük hasarı var!..
Kim nasıl söylerse söylesin ben bunun büyük bir ayıp ve vefasızlık olduğunu hatırlatmak isterim. Hani dün Süleyman Ağabey’in tabutu başında onu protesto edenlerin helalleşmesi belki kabul görür ama bu asla!
Görülen o ki bazı Beşiktaşlıların içi ağabeylerine karşı bayağı kararmış! Bu durumu bizzat başkan Orman ve yönetiminden çözmesini bekliyorum.