Fenerbahçe UEFA kadrosuna son 32 turu öncesi maksimum 3 futbolcu ekleyebildiği için Tolgay, Sadık ve Moses’ı tercih etmişti. Tolgay, ısınırken sakatlanıyor. Olacak iş değil, yedekten Eljif Elmas geçiyor yerine. Kadroda düşünülmeyen Frey, 18’e dahil ediliyor. Doğrusunu söylemem gerekirse ümitsizdim. Çünkü, Fenerbahçe aylardır kötü bir futbol oynuyordu. Rakip güçlü olunca ümitsizliğimi söylemem çok doğal ve dün gece... Şaşırdım. Evet, şaşırdım. Fenerbahçe, şaşırttı beni. Nasıl, bir futbol oynadı öyle! 40 dakika oyuncular hiç durmaz mı? Koşu vardı, pres vardı, şut vardı, gol vardı, Harun’un kurtardığı penaltı vardı. Vardı, vardı, vardı... Zenit takımını sahadan sildi Fenerbahçe. Hiç alışık olmadığım bir mücadele gördüm. Haftalardır Slimani’yi yerden yere vuranlardandım. Haksız da değildim. Cezayirli dün gece sahanın yıldızı oldu. Kısa sürede böyle bir değişime girmesi enteresan. Düşünün, alıcısı dahi çıkmamıştı. Ders çıkarmış olmalı bazı şeylerden. Neler yaptı, neler.
İkinci isim, Eljif Elmas. Biliyorsunuz, son haftalarda bu genç yetenek kaybolmuştu. İşte bu Eljif, tıpkı Slimani gibi büyük işlere imza attı. İnsan bir kere hata yapmaz mı? Alkışladım küçük adamı. Kaleci Harun, kaçıncı penaltıyı kurtardı hatırlamıyorum. Isla, Sadık, Hasan Ali, Moses, Topal, Valbuena ve Jailson’a çubuklu bu kez yakıştı çünkü formanın hakkını verdiler. Bu oyun, bu mücadele maçlar kazanılsın ya da kaybedilsin, devam etmeli. Slimani, Soldado birbirlerine rakip olmalı. Volkan ve Harun da; Şener ve Isla da öyle. Bu seyirci, bu Fenerbahçe’yi istiyor, bizler de. Keşke Fenerbahçe, 2’yi, 3’ü de bulsaydı. 1-0, rövanş için yeterli mi, burası tartışılır çünkü Rusya ekibi evinde farklı oynuyor.