Grupta üçüncü maç. Her iki takım da liglerinin lideri ama UEFA Avrupa Ligi C Grubu’nda henüz galibiyetleri yok. Her iki takım da ateşli taraftarlarıyla ünlü. Her iki takım da Siyah - Beyaz renklere sahip. Ve karşılaşma başlar başlamaz Kartal oyunun egemenliğini ele geçirdi. Bu dakikalarda Beşiktaş bekleriyle ileri çıkarak Oğuzhan ve Atiba’nın yönetiminde kalabalık geldi, on sekiz etrafına yerleşti. Ama tempoyu yeterince artıramadı. Yine de pozisyonlar buldu. Islak zeminde yapılması gereken en akıllıca şey uzaktan atılacak şutlardı. Nitekim Veli denedi gol oldu, Gökhan denedi direkten döndü.
Partizan bu sırada edilgen kaldı ve Beşiktaş’ı on sekizde karşılayarak kontra ataklarla gol bulmayı düşündü. Yirmi beşinci dakikadan sonra roller değişir gibi oldu. Beşiktaş durunca Partizan atağa kalktı ve bizim on sekizde görünmeye başladılar.
Tam bu sırada Demba Ba’nın golü ilaç gibi geldi. Oğuzhan’ın çabuk pası Olcay’ın asisti mükemmeldi. En etkili hareketleri en çabuk biçimde yaptılar. Bu anlamda Gökhan da iyi bir günündeydi. Özellikle Oğuzhan’la uyumu takıma çok pozitif yansıdı.
Futbolda bir saniyenin hatta bir salisenin önemi var. “Neden bazı pozisyonlardan gol çıkıyor neden bazı pozisyonlardan gol çıkmıyor”un açıklaması bu. Zaten teknik olmak demek artistik hareketler yapmak değil. Çok sayıda futbolcunun örgütlü ve çabuk pozisyon üretip sonuca gidebilmesi demek. Bunun en iyi örneklerini Oğuzhan ile Gökhan’ın son noktayı koyduğu Beşiktaş’ın üçüncü ve dördüncü gollerinde gördük.
İleri Avrupa takımları gibi çok olgun bir futbol oynadı Beşiktaş dün gece. Gelişmiş bir takım görünümü çizdi. Tarihi bir skorla da grupta büyük avantaj elde etti. Avrupa Ligi kalitesinin üstüne çıktı.
Geçen sezon Beşiktaş’ın eline Şampiyonlar Ligi’ne katılma şansı defalarca gelmişti. Ön elemelerde de Arsenal pekâla geçilebilecek bir takımdı. Şimdi gelin de tepilen bu fırsatlara yanmayın. Partizan takımının çok güzel bir şarkısı var: “Disco Disco Partizani..” Ama dün gece bu şarkıyı söyleyenler Beşiktaşlılardı...