Tut kendini Zeynep, tut kendini Zeynep, sakın Arınç’ın gözyaşlarına, Erdoğan’ı kızdırmamak için çark etmesine kapılma; içine tükürecek heykel bulamaz olan Gökçek’in oyununa sakın gelme dedimse de kendime dinletemedim. Girme bu oyuna, Erdoğan’ın sizi gidi yaramazlar azarını duyma dedimse de olmadı.
Çiğdem Toker’in dünkü enfes yazısının ilk cümlesi “Büyü bozulmadı, lağım patladı”ydı. Bir de baktım “Lağım patladı” benim yazının gelmiş başlığına yerleşivermiş!
Pis kokuyu duyuyor musunuz? Nasıl da yayılıyor. Genzimizi tıkıyor, nefes almamızı olanaksız kılıyor.

Pis koku yayıldıkça
Önceleri yavaş yavaş başladı sızıntı, künkler arasından sızdı sinsi sinsi... Boruların eklem yerlerinden: Cemaat -tarikat - iktidar - hizmet ne güzel eklemlenmişti birbirine.
Başlangıçtaki bu mutlu eklemleme, mutlu birliktelik her şeye izin veriyordu: Daha çok güce, daha çok adaletsizliğe, kurumları daha çok ele geçirmeye... Daha çok ihaleye, zenginliğe, daha çok kazanmaya, daha çok satmaya, daha çok tüketmeye... Benden olmayanı, biat etmeyeni bitaraf etmeye, düşman ilan etmeye, bertaraf etmeye, hapislerde süründürmeye...
Pis koku yayılıyor, duymuyor musunuz, farkında değil misiniz diye sorduğumuzda, kimi korkudan, kimi çıkarını kollamaktan, kimi beyni yıkandığından, kimi gerçekten onlara inandığından, kimi de “daha daha daha liberal” görünmek istediğinden “Yooo” diyordu... “Ne kokusu? Koku moku yok!”
Tanıdıklarım arasından bile, “Sen neden söz ediyorsun? Biz pis koku duymuyoruz” diyenler; “Ama bu son moda bir parfüm, kullananlar çok mutlu, sen de dene” diye öneride bulunanlar; “gün gelecek hepiniz bu kokuya alışacaksınız” diye tehdit savuranlar çıkıyordu...
Yandaş medya ortalığın pis değil mis gibi koktuğunu tekrarlarken kimi “bu koku yetmez ama” deyip duruyordu.
Pis koku, kentleri, mahalleleri, sokakları işgal ettikçe evlerimizden, odalarımızdan içeri girdikçe, nasılsa çoğunluk alıştı bu kokuya zihniyeti yerleşti.