Turgay Demirel 16 yıldan sonra yeniden başkan seçilince aklıma Tevfik Fikret’in “Balıkçılar” şiiri geldi: “Bugün açız yine evlatlarım diyordu peder” dizesi beynime, “Bu yıl açız yine evlatlarım diyordu Demirel” olarak yansıdı. Ve şöyle devam ettim içimden: “Bu yıl ve bundan sonraki dört yıl açız yine evlatlarım çünkü yeniden başkan oldum.”

Öyle ya.. 16 yıldır hiçbir iş yapmadan, para kazanmadan, ‘beleşten’ Federasyon Başkanlığı yapan Turgay’a sormak gerekir, “Ne yer ne içersin be adam?” diye. Hiç sordunuz mu o ev ne ile geçindi bunca yıl? Üstelik.. o öyle bir evdi ki para yetmezdi öyle bir yaşamı sürdürebilmek için. Kolay mı Aziz Yıldırım ve Mahmut Uslu ile aynı sitede oturmak? Kolay mı çoluğunu çocuğunu ezdirmeden onlara komşu villada yaşamak? Gecekondu değil ki bu. Boğaza nazır villa. Kabul edin beyler: Zordur ‘zengin gibi’ yaşamak... Yineliyorum: Madem yeniden seçtik bu adamı, ona hak ettiği kadar bir ücret ödeyelim. Ele güne muhtaç olmadan yaşasın Federasyon Başkanımız...

20 kişi çalışıyor Basketbol Federasyonu’nda. Tamamı ücretli... Buna karşın, gecesini gündüzüne katıp çalışan, 16 yıldır başka iş yapamayan başkan ise ‘fahri’.. Yani beleş! Olacak şey mi bu? “Basketbolun patronu”ymuş. Hıh! Patron değil ‘hizmetkâr’ olsun ama emeğinin karşılığını alsın bu adam... Zaten çok eski bir oyundur bu ‘patron’ oyunu. Birini beleşten çalıştırmak mı istiyorsunuz? Ona ‘başkan’ deyin, ‘patron’ deyin, sonra binin sırtına ‘deh’leyin. Ayıptır beyler! On milyonlarca dolarlık bütçeleri yöneten birinden, on binlerle ifade edilen bir ücreti esirgemeyin. Verin maaşını ve kapatın çenenizi. “Benim Federasyon Başkanım işini bilir” dedikodusu yakışmıyor bizlere...

Bu işin doğru yolu şöyledir: Yönetim kurulu bu konuyu gündeme alarak bir genel kurul toplantısı ister. Bu değişikliği ve “Başkanın ölümü veya istifası durumunda asbaşkanın dört yıllık süreyi tamamlaması” saçmalığını içeren “Alaturgay” düzenlemenin iptalini tartışmaya açar. Oylar ve karara bağlar. Böylece hem Turgay Demirel’in hakkı ödenmeye başlar hem de diğer taşlar yerine oturur. Turgay Demirel de şunu iyice anlar: Federasyon Başkanı basketbol şirketinin müdürüdür, patronu değil!

Ah.. Turgay ‘beleş başkan’ olarak kalmayı yeğlerse buna bir diyeceğimiz olmaz. Apartman yöneticilerinin çoğu da beleştir ve bu fahri görevi üstlenmeleri karşılığında apartmanın sahibi gibi davranmayı kendilerinde hak olarak görürler. Oysa.. değişen bir şey yoktur... Neyse! Bugün “Basketbol apartmanı” konusuna girmeyelim. Üzmeyelim sevgili dostumuzu. Şu birkaç gün seçim zaferinin tadını çıkarsın. Sonra sorarız ona televizyondaki ‘yalan dünyası’nın hesabını...