Maç sabahı ligin ilk yarısında oynanan maçı tekrar izledim. G.Saray ilk yarısını 2-1 yenik kapadığı maçın ikinci yarısında toparlanarak maçı 3-2 kazanmıştı.
Mersin İdman Yurdu’nda dün akşamki kadroda 3 yeni oyuncu vardı; Pedriel, Welliton ve Oktay. Nakoulma’yla 4 forvet diyebilirsiniz. Savunma aynı 4’lü. Fakat oyun olarak bence aynı çizgide değildiler.
G.Saray maça iyi başlamadı. Mersin takımı da İstanbul’daki kadar baskılı değildi. İlk gol tehlikesi Sneijder’in frikiğinde oldu. 1 dakika sonra Emre-Yasin paslaşmasında 1’e 1’de Servet’ten sıyrılan Yasin golü attı. Sahanın ortasında değil kaleye yakın yerlerde1’e 1’lerde başarılı olmak önemli. Yasin bunu yaptı.
G.Saray skor avantajı yakaladı ama oyuna hâkim olamadığı gibi Melo etkisiz olunca takım savunmasını da oturtamadı. Topa sahip olduğu bölümlerde saha yerleşimi ve yardımlaşmada yeterli olamadılar, topu çabuk kaybettiler rakibe yeni hücum şansı verdiler. Bu süreçte 2 kenar beke ne göbekten ne de önlerinden yardım gelmedi. Dolayısıyla 1’e 1’lerde etkili olan Pedriel, Telles’in kanadından; Nakoulma da Sabri’nin kanadından gollük pozisyonlar hazırladılar. Muslera inanılmaz kurtarışlar yaptı. İkinci yarıda oyunun temposunda fazla değişiklik olmadı. G.Saray yine önde top tutamadı. Topun kıymetini bilemedi. Kenarlardan gelebilecek tehlikeleri göze aldı ama sonlara yaklaşırken geriye yardımda sıkıntılı olan Yasin ve Emre yerlerini Olcan ve Umut’a bıraktı. Buna bir anlamda rakip ataklara önlem alma denebilir. Mersin İdman Yurdu maçı çevirme adına kulübedeki kozları Futacs ve Tita’yı devreye soktu.
Ancak bu değişiklikler tempoyu değiştirmedi ve artık bu dönemde iyi futbolun değil sonucun önemli olduğu çok kritik maçı G.Saray, Muslera sayesinde kazanmış oldu.