Geçenlerde Cumhurbaşkanı Erdoğan, Diyanet İşleri Başkanlığı’na lüks otomobilin yeterli olmadığından, uçak tahsis edilmesi gerektiğinden dem vururken öyle bir laf etti ki, tek bir cümlenin içinde üç “yanlış” vardı.
Birincisi, bizim Diyanet İşleri Başkanlığı ile kıyaslamaya kalktığı Vatikan, bir devletti.
İkincisi, Vatikan’ın kendi ordusu, banka sistemi ve darphanesi vardı, ama Vatikan’da mutlak yürütme, yargı ve yasama yetkilerini elinde tutan Papa’nın uçağı yoktu.
Üçüncüsü, Vatikan’ın başındaki Papa Katolik Kilisesi’nin en yüksek ruhani lideriydi; ama Türkiye’de İslam dininin inançları ve ibadet esasları ile ilgili işleri yürütmekle görevli Diyanet İşleri Başkanı, Erdoğan’ın sandığı gibi “dini lider” değildi.
Ne rastlantı ki, geçen gün
Başbakan Davutoğlu’nun Hakkâri’de Yüksekova Havalimanı’na Selahaddin Eyyubi adını koyarken sözünü ettiği “Hakkâri’de Bir Mevsim”in yazarı Ferit Edgü’nün yeni bir kitabı çıktı kısa bir süre önce.
Ve yine ne rastlantı ki, bu özdeyişler kitabının adı, “Cahil”.
Kitabın başındaki sözler ise bir rastlantı olmasa gerek:
“Aptal, salak, gerzek, cahil... Tüm bunlar yakın akrabadırlar. Bunların en yaygını, en tehlikelisi cahillerdir. Çünkü o her şeyi bilir. Doğduğunda hattâ doğmadan önce her şeyi öğrenmiştir. Bu anlamda Tanrı’nın seçkin kuludur. Yoluna çıkmaya gelmez, sizi ezer geçer...”