Maç biteli 10 ya da 15 dakika olmamıştı. İnsanlar evine dönme telaşıyla metro istasyonu girişine yüklenmişti. Yağmurun ‘ağdalı çamur’ haline getirdiği ‘aslanlıyolda’ ilerlemek mümkün değildi. Bazı gruplar, canlarını tehliyeke atıp Tem Otoyolu’ndan yürümeyi seçmişlerdi. O sırada 30 metre yukarıdaki köprüden yürüyen 50 kişilik bir taraftar topluğu aşağıda bekleyen 5 bin kişiyi fark edip, “Sarı...” diye bağırdı. Aşağının sesi daha gürdü: “Kırmızı...” Ardından “En büyük Cim-Bom-Bom.” Aynı dakikalarda Galatasaray’ın 70 yaşındaki başkanı Ünal Aysal, Ali Dürüst’e sarılıyor, “Bugünler için geldik Ali...” diyordu. Bir başka mekanda, Fatih Terim’in gür sesi duyuluyordu: “Ancak bu kadar güzel oynarsınız, alnınızdan öpüyorum...”

Evet, yıllarca önce vatan şairi Nazım Hikmet, yakın dostu ünlü ressam Abidin Dino’ya, “Mutluluğun resmini çizebilir misin Abidin...” demişti.

Dino, o duyguları tuvale döktü mü bilinmez ama dün Galatasaray camiası, farklı Fenerbahçe galibiyetiyle, son yılların en büyük mutluluğunu yaşadı. Niye mi? Çünkü, yıllar yılı Skibbe’lerin, Rijkaard’ların, Hagi’lerin çizemediği ‘derbi’ konulu tabloyu ‘yürekten Galatasaraylı bir hoca’ Fatih Terim, resmetmişti de ondan!

Maça gelince; aslında çarşambanın gelişi salıdan değil, pazartesiden belliydi. Fenerbahçe’de Bekir sakatlanıp ‘yerli-yabancı’ dengesi bozulunca futboldan ‘birazcık’ anlayanlar Galatasaray’ın 55 bin seyircisiyle Fenerbahçe’yi puansız göndereceğinin sinyalini almıştı. Hatta, “Tarih tekerrür eder” diyenler bile susuyordu bu kez, Bilica tercihi belli olunca!

Fırat Aydınus’un düdüğü çaldığında da oyun beklenildiği gibi şekil aldı. Sürpriz Emre Çolak tercihi ile Baros’u ilk 11’e monte eden Fatih Terim, Melo ve Selçuk’lu orta alan ile Selçuk Şahin - Baroni’li orta alanı bitirmiş, Elmander ile de Bilicalı Fenerbahçe defansının dengesini bozmuştu. Plan aynen tuttu. Hatta Kâzım, ‘Fener’ hırsına kurban gtimese daha 2. dakikada gol perdesi açılırdı ama skor değiştirme ‘onuru’ yeni Galatasaraylı Eboue’ye kalacaktı 27. dakikada. Israrının ve kendine güveninin karşılığını alıyordu Fildişili yıldız. Devre bitmeden bu kez Elmander, Bilica’dan söktüğü topu Volkan’ın da hatasından 2-0 yaptığında maç ‘bitiyorum’ sinyalleri vermişti. Aykut hocanın 2. yarıya başlarken Emre - Stoch, Bienvenu - Semih değişikliği biraz Fenerbahçe’yi canlandırır gibi olsa da Melo’nun ‘bacak adelesiyle’ attığı gol derbinin fişini çekti.

Son dakilarda Melo’nun ısrarlı takibinden bu kez kurtulan Alex’in golü ise sadece skor tabelasını değiştirecekti. Evet, 3, kimi zaman 4 forvetle ileride basan Galatasaray, aylar, yıllar sonra bir derbiden ‘istenç’ patlaması ile galip ayrılıyor, üzerindeki ölü toprağını atıp liderliğe oturuyor; Fenerbahçe ise ‘forvetsiz’ oyun sisteminin ve ‘savunma’ futbolunun faturasını ödüyordu.

\n\n