Sahaya çıkan ilk onbirlere bakıldığında kâğıt üstünde kazanmaya daha yakın olan Trabzonspor görünüyordu. Kulübede de avantajlı olan ev sahibiydi. Moral motivasyon derseniz Galatasaray dibe vurmuş durumda.
Galatasaray alışılmışın dışında rakibine önde basarak ve nispeten çabuk oynayarak üstündeki ölü toprağını atmak ister gibiydi. Nitekim giderek ceza alanı yakınlarında olmasa da oyunda üstünlüğü ele aldı. Halbuki Trabzonspor üçüncü bölgede daha etkiliydi. Bu süreçte Trabzonspor tehlikeli 3 atak yaptı. Birinde final pası, diğerlerinde son vuruş kötüydü. Özellikle N’Doye’nin kaçırdığı golde Muslera’nın çıkışı kadar Trabzonspor’un şanssızlığı da rol oynadı. Galatasaray ise Podolski ile bir gol şansını kullanamadı. İlk yarı değerlendirmesinde kale önü çeşitlemesinde ve gol yollarında Trabzonspor daha etkili, ikinci bölgede ise Galatasaray üstündü.

Fırtına kısa sürdü
Trabzonspor ikinci yarıya Marin’in önderliğinde daha etkili başladı. Onun hazırladığı pozisyonda Erkan direği geçemedi. Ardından Marin’in şutu çerçeveyi bulmadı. Galatasaray için tehlike çanları çalmaya başladı. Ama Trabzonspor fırtınası kısa sürdü. Şota, fırtınayı devam ettirmek için ÖzerCardozo değişikliği yaptı. Orta sahanın çabuk geçildiği bölümlerde iki takımın pozisyonları gol getirmeyince Onur onların yapamadığını yaptı. Bilal’ın serbest atışını hatalı karşıladı, M’bia’ya çarpan top Konya’daki golün kopyası oldu. Trabzonspor değerlendiremediği pozisyonların bedelini ağır ödedi. Yoksa gole kadar pozisyon zenginliği ve galibiyet onların hakkıydı.