Arena’da iki maçını kazanamayan Aslan’lar beş maçta bir gol atabilen G.Antep karşısına Trabzon morali ile çıktı. Selçuk ve Burak dışında kadro istikrarlıydı. Ancak Podolski- Sinan tercihi tartışılabilirse de hocanın kararına oyuncu kazanma adına hak verilebilir.
Nitekim Podolski top kullanma becerisiyle ve pas açılarına gitmesiyle olumlu not aldı. Galatasaray önceki maçlarına oranla yan paslarını azaltarak ikinci bölgeyi çabuk geçti. Rakip ceza alanı çevresinde de çabuk pas yapınca göze hoş gelen futbol oynamaya başladı. Göbekten ve kanatlardan etkili ataklar yaptı ancak final pasları ve şutlar yerini bulmayınca goller gelmedi. Denayer’in boşalttığı alandan Chibuike’nin hazırladığı pozisyonda Muhammet’in yakın mesafeden vuruşu G.Antep’in altıncı maçta ikinci golü oldu. Bir dakika sonra hücuma iyi çıkışlar yapan Denayer’in adrese teslim ortasında Podolski dengeyi sağladı.
Oyunu forse eden Galatasaray, zaman zaman savunma zaafı da gösterdi. Ancak G.Antep’li oyuncuların son paslarda doğru tercih kullanmamaları Galatasaray’ın şansıydı.

İlginç değişiklikler
Galatasaray ikinci yarının başlarında çabuk hücuma çıkmakta zorlanma belirtileri gösterdi. G.Antep orta alanda baskı uygularken savunma bloku oyunu takip ederken göbekte dengesiz yakalandı. Araya koşu yapan Umut klasik gol vuruşu yaptı. Ama on dakika sonra iki adımdan üçüncü golü atamadı.
Takım galip durumda iken Yasin-Jem Karacan değişikliği bana garip geldi. Ardında iyi gününde olan Podolski’nin çıkışı da garipti. İyi oynayan hücum oyuncularının oyundan alınması içerdeki oyuncuları negatif etkiler. Bu süreçte Galatasaray kalesinde ciddi gol tehlikeleri yaşadı. Semih ve Hakan’ın dengeli oyunu ve Muslera’nın varlığı bu negatifliği etkisizleştirdi. Sonuç oyunun karşılığıydı.