Havada mis gibi toprak ve çam kokusu...

Sahil kendi yalnızlığının içine gömülmüş derin bir uykudaydı.

Ahşap iskeleden denize baktım, sağımda Gökova Körfezi.. Birkaç balıkçı teknesi.

Unutulmaya yüz tutmuş anılar, insan yaşamını altüst eden hüzünler...

Akyaka’nın aşağıları ve Köyceğiz.. Portakal ve mandalina ağaçları...

Yarım bir sesle, düşsüz uykular içindeyim sanki.

Omurgasız liberalleri, AKP kayığına binmiş dönekleri anımsadım bir anda...

Gazetelerdeki köşelerinde CHP’li gazetecilerin çetelesini tutup, “ulusalcı” ve “Ergenekon”cu yaftası yapıştırıp, “şunları şunları gözaltına alın” diye liste hazırlayanları düşündüm.

Tarikatçı yapılanmanın ülkeyi nasıl kuşattığını! Devletin en duyarlı birimlerine nasıl sızdıklarını!

Fethullahçı Zaman gazetesinin paniklemesinin nedenini!

Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun İstanbul’daki “özel yetkili savcılığa” üç atama yapmasını nasıl değerlendiriyor Fethullahçılar:

“Hukukçular endişeli: Ergenekon soruşturmasına müdahale edilmesin.”

Üç yeni savcının atanmasını niçin böyle değerlendiriyor Fethullahçı Zaman? Fethullahçılar soruşturmanın daha hızlı yürütülmesinden kaygı mı duyuyorlar?

Yoksa!

Soruşturma ağır ağır gitsin, sanıklar suçlarının ne olduğunu bilmeden bir yıl içeride yatsın, sonra iddianame hazırlanıp dava başlasın mı, demek istiyorlar?

***

Serdar Turgut “CHP illegal örgüt mü” başlıklı yazısında Marksist bir bakış açısını sergilerken kuşkularını dile getiriyordu.

Haklıydı Serdar Turgut!

Sosyalistler ülkenin son 40 yılında neler görmüştü neler!.. Yıllarca süren savaşım, çekilen acılar, işkenceler, hapislik ve sürgün günleri... Dağılan aileler, babasız büyüyen bebeler...

Faşizm kimi zaman askeri darbelerle gelir, kimi zaman sandıktan çıkıp “ahtapotun kolları” gibi ülkeyi kuşatır. Dünyada örnekleri çok!..

Tarikatçı ve dinci medyayı anladım!

Peki şu dönek Marksistlere ne oluyor?

Kemal Kılıçdaroğlu, İstanbul Büyükşehir Belediye başkan adayı olunca AKP panikledi.

AKP panikleyince de bizim liberal tosuncuklara bir hal oldu. Tayyip Bey’den daha AKP’li olmak için birbirleriyle yarışa girdiler.

Sabih Kanadoğlu’na sabah akşam hakaret etmeyi görev bilen aymazlar, Fethullahçı desteğiyle Zaman’ın birinci sayfasına kuruluyorlar:

“40 savcı da yetmez, 367 olsun!”

Hazırlanan senaryo, gün gün değişik yöntemlerle çekilmeye başlanıyor.

Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’na rest çekiliyor.

Deniz Baykal’a yapılan saldırı, “İstanbul gider mi” korkusuyla atılan manşetler:

“Kılıçdaroğlu İstanbul’da yolunu kaybetti...”

Kılıçdaroğlu yanıtı gecikmeden veriyor:

“Yolumu bulmaya değil, yolunu bulanlardan hesap sormaya geldim.”

Saldırı, planlı ve programlı...

Aslında CHP’nin üzerinden “sosyalistlere” vurulmak isteniyor. ÖDP’yi bölüp parçalayan güçler, Türkiye’de sosyalist hareketin önünü kesmek için çabalıyor.

Ne yazık ki Türk ve Kürt Marksistler bu olup bitenleri salt izlemekle yetiniyor.

***

Havada mis gibi toprak ve çam kokusu...

Yağmur dinmiş, mavi gökyüzü görünmüştü.

Bir balıkçı meyhanesi aradım öğle vakti. Elimde Tuna Kiremitçi’nin son kitabı “Küçüğe Bir Dondurma” (Doğan Kitap)...

Çocukluk günlerim ve delişmen gençlik yıllarım. Yatılı okullar, bitmeyen yolculuklar.

Kiremitçi’nin kendine özgü dili...

Kitabı yarıladım bile.

Sahile yöneldim yeniden. Deniz durgun. Bulutlar geçiyor başımın üstünden.

Herbert’in dizelerini okudum denize karşı:

“Savaşlardan konuşuyordum/zindanlardan, gemilerden/öldüren/öldürülen kahramanlardan/ve unuttum onu

Deniz fırtınasından konuşuyordum/çöken duvarlardan/yanan buğdaylardan/devrilen tepelerden/ve unuttum ılgını”

Sahil kendi yalnızlığı içinde uyanmıştı...

Güneşlerle bağlanmış, sevgiyle yoğrulmuş eski fotoğraflara baktım bir ara.

Bir düş görmüştüm...

İnsan öğrenmeli düşlerle yaşamayı, değil mi?..

[email protected]

Faks numaramız: 0212 343 72 69