Büyük takım gerek maç içinde gerekse maç sonunda oluşan olumsuzlukların altından çabuk kalkan takımdır. Kendini olası en kısa sürede toparlayabilen takımdır.
Kulüp yönetimlerinin tüm gereksiz telaşlarına rağmen.
‘Uyarı toplantıları’nı, ‘kriz var’ havasında tam sayfa büyüten medyaya rağmen.
Bu anlamda Eskişehir maçı Beşiktaş takımı için bir sınavdı. Fenerbahçe yenilgisinin ardından mutlaka alınması gereken bir maçtı.
Nitekim Siyah - Beyazlılar Mete Kalkavan’ın düdüğüyle birlikte oyunda hemen egemenlik kurdular. Özellikle de sol kanattan Oğuzhan’lı Olcay’lı İsmail’li ataklar yaptılar. Ne var ki 2. bölgeyi aşıp rakip 18’de yeterince etkili olamadılar ilk dakikalarda. Tabii Olcay’ın direkten dönen bir topunu saymazsak.
Zaten maçın ilk golü bir duran toptan geldi. Sosa’nın ön direğe sert ortasını Atiba’nın tamamlamasıyla. Ardından Eskişehir’in direnci de kırılınca Beşiktaş rahatlıkla farkı artıracak net pozisyonlar buldu. Ne var ki Olcay’la Gomez’le harcadı bunları.
Oğuzhan, Sosa, Atiba oynayınca
Sol tarafın hareketliliği Q17’yi sol kanada çekti herhalde. Q17 sola geçince Olcay sağ kanada geçti. Ve Sosa, Olcay, Q17 iş birliği Gomez’i çok iyi bir topla buluşturunca Kartal 2. golü de buldu. Pozisyon EsEs’in Beşiktaş alanında atak denediği anda kapılan topla gerçekleşti. Zaten her zaman böylesi hızlı kurgulanan kontra ataklar çok etkili oluyor.
2. yarıda Eskişehir biraz kıpırdandı ama Beşiktaş yeniden inisiyatifi ele geçirmekte zorlanmadı. Yine yakalanan pozisyonlar, yine hedefi bulmayan toplar izledik. Hani neredeyse gol kaçırma rekoru kırıyordu Siyah - Beyazlılar. Nihayet maçı koparan 3. golü Beşiktaş rakibin savunma ikramıyla, bir hızlı atakla ve Gomez’in uzaktan sert plase şutuyla buldu.
Böylece dün akşam şunu bir kez daha gördük; Oğuzhan, Sosa ve Atiba iyiyse takımın tümü iyi işliyor.
Son dakikalarda verilen pozisyonlara ve yenen ‘uyarı golü’ne rağmen Kartal lige kaldığı yerden devam edeceğini gösterdi.