İnönü’de G.Saray’lılar vardı. Bana göre hoş gelmişlerdi. Tıklım tıklım bir stat. G.Saraylı’lar etrafı ağla çevrili yerdeydi ve “Beşiktaş ananı …. nokta nokta”,
Beşiktaşlılar da “Fetö’nün …. nokta noktaları” diye bağırıyorlardı!
Sorun stadın içi değildi ki..
Statta olsa olsa bu olurdu! Neticede İstiklal Marşı’ndaher iki taraf da birleşti!
Mesele, ‘arka sokaklara’ hâkim olabilmekti. Başladı döner bıçakları ile maça gelmeler! Deplasman yasağını kaldırmak başarı değildir. Ya ‘Arka sokaklarda’ olacaklar!
Başarı, düşmanca açıklamalar yapan yöneticileri susturabilmekte. Başarı, taraf tutan tv ve gazeteleri tarafsızlaştırmakta..
İşte o zaman “Nefret” tohumu sokakla
ra yansımaz! Yoksa, durum “Kestanedir..”!
Ona göre!Bu kararı alanlar az balık yemiş olmalı..
Omega 3 eksikliği var gibi de!
İlk kornerde gol oldu. Beşiktaş basit bir gol yedi. G.Saray 4 korner atarken Beşiktaş’ta bu sayı 1’di.. İlk yarı G.Saray’ın daha fazla tehlikeli atakları vardı. Bu da 2. golü getirdi. 4 kişiyi geçen Buruma gol attı. Beşiktaş’ta ise Cenk, dandikten düşerek hakem aldatma peşindeydi. Zorla 10 numara Oğuzhan ortada yoktu. Geçen seneki Q7’den eser yoktu. Takımın en iyisi Tosic’ti.. Son 3 maçın en iyisi. Bir takımın en iyisi defanstan birisiyse zaten o takımda “sorun var” demekti! Oğuzhan ve Olcay aynı anda oyundan çıktı. Abuobakar ve Talisca girdi.
Bu, hoca için devrim gibi bir karardı..
Pozisyon fakiri olan Beşiktaş Talisca’nın şutu ile heyecanlandı. Muslera şanslıydı. Bacağına çarptı, dışarı çıktı! “Sen atma korneri Quaresma” diyordum ki iyi orta golü getirdi.
Cenk’in golü ise giden maçı geri getirdi. Asist Tosic’tendi! 2-2 olunca İnönü de çıldırdı tabii!
Beşiktaşlı oyuncular da adeta dirildi. 78’den sonra rüzgar tersine esti. Taraftar 3 diyordu ama sonuç 2-2 bitti.. Q7 son saniye gollüne atsaydı kahraman olurdu.