Konyaspor, M.United, Galatasaray; Fenerbahçe’nin kazançlı çıktığı maçlar. Ve dün gece, rakip Zorya. A Grubunda Sarı-Lacivertliler lider, Ukrayna temsilcisi sonuncu sırada. İlk kez katılıyorlar kupalara. Fenerbahçe evinde başarılı. M.United ve Feyenoord’u devirmiş. Yine kazanan olmalı. Moraller yüksek, ligde son Galatasaray zaferi camiayı mest etti. Sarı- Lacivertliler Lens’in dışında tam kadroydu. Seyirci dezavantajı yaşandı. Nedeni karşılaşmanın erken saatte oynanmış olması. Bir de insanları sabah-akşam bezdiren İstanbul trafiği yok mu? Üç değil 5 köprü yapsak yine başlı başına işkence.

Zorya fark yapardı
Futbolda küçük-büyük takımlar vardır. Bu küçük takımlar, bazen büyüğüne kök söktürür. İşte Zorya dün gece bunu yaptı. Fenerbahçe, mücadelenin ilk 45 dakikasında resmen ipten döndü. 8-9 gollük pozisyonları vardı, bu pozisyonlardan en az 2 ya da 3’ü gol olabilirdi. Atamadılar; biraz beceriksiz, biraz da şanssızdılar. Sarı-Lacivertliler sanki, Galatasaray maçının yorgunluğunu üzerlerinden atamamış haldeydiler. Emenike’ye diğer arkadaşlarından ayrı bir parantez açmak istiyorum. Bir futbolcu bu kadar mı vurdumduymaz olur. Bir ara taraftarın Nijeryalıya mırıldandığını duydum. Sonra zaten Dick Advocaat, yerine Stoch’u aldı.
Stoch, uzun süredir kulübedeydi. Deyim yerindeyse pas tutmasına ramak kalmıştı. Eski gollerini anımsatan çok şık bir vuruşa imzasını attı Slovakyalı. Özlemişiz onu. Volkan, Alper, Emenike oynuyorsa, bu takımda Stoch da rahat rahat oynar. Kjaer’in muhteşem kafa golü nefes aldırdı. “İlkyarıda neredeydiniz” diye sormam gerekiyor futbolculara ve de “Nasıl oldu birden ikinci yarıdaki değişim?” Fenerbahçe kazandı, kazanmalıydı. Zor mu oldu, evet. Şimdi sırada Rize (lig), G.Birliği (kupa), Beşiktaş (lig) maçları var. Ne diyelim, kolay gelsin.