Muslera olmayınca Galatasaray maça 1-0 yenik başladı. Takımı taşıyan birkaç oyuncudan biri Sneijder de 5. dakikada sakatlanınca maç bitti. İçerde kalan Bruma da Çaiçara ve Visca’nın kıskacında nefes alamadı. Hadi kıskaçtan kurtuldu diyelim. Kim besleyecek ya da kimden destek alacak. Carole çıkamıyor, Podolski pas mı beklesin, verkaç için duvar mı olsun? Sneijder’in yerine oyuna alınması bile bence yanlış olan varlığı ile yokluğu belli olmayan Josue’den gol pası mı beklesin. Ha bunlar üçüncü sınıf takımlara karşı olur.

Yardımcı atladı
Galatasaray baskı görmeyince amaca yönelik olmayan iyi top gezdiriyor. Baskı görünce pas vermiş olmak için arkadaşını çaresiz bırakacak top atıyor. Bunlardan birini yapan Semih ilk gole davetiye çıkardı. Kaldı ki gol ortasını yapan Visca net ofsaytı.
Sneijder çıkınca Galatasaray’ın hem hücum gücü hem oyuncuların moral motivasyonu çöktü.
Başakşehir takımı oyunun iki yönünde de başarılıydı. Topu çabuk ve doğru kullanmalarına rağmen net pozisyon olmadı. İlk gol ofsayttı. Olmasa bile Muslera o topu Mustafa ile buluşturmazdı. İkincisi kaleci çaresizliği, Mustafa’nın da şansı idi.
İlk yarıdaki oyuna göre Galatasaray’ın maçı çevirmesi mümkün değildi. Son yarım saate girildiğinde Başakşehir takımı kendinden emin oynarken Galatasaraylı oyuncular topla çok oynamanın psikolojik rahatlığı ile çaresizlik içinde Bruma ve Podolski’nin dış şutları ile bel bağladı.
Maçın başında en önemli oyuncu sakatlanınca böyle bir rakip karşısında ve telafisi olmayan bir maçta yapılan değişiklik için şu senaryo tartışılabilir: Sneijder’in çıkınca Josue’nin yerine Eren alınabilir, ya çift santrfora geçilir ya da önceki maçlarda olduğu gibi Podolski onun gerisinde olabilirdi. Ama Riekerink’in şapkasından Josue çıktı. Diyeceğim o ki takım yönetmek başka bir şey.