Utanç insana özgü bir duygu sanılır
Utanan hayvanlar gördüm ben
İnsanlar tanıdım buna karşılık
Utanmak nedir bilmeyen
 
Öyle zamanlar gelip çattı ki
Olağan sayılır oldu arsızlık
Utanç utanıp çekildi köşesine
Esip gürlüyor utanmazlık
 
Yalan insanlık ayıbı sanılır
Oysa bir tek odur yalan söyleyen
Yalan söylemez kedi, kuş, börtü böcek
Yalan söylemez hiçbir sürüngen
 
Her yandan yalanla kuşatılmışız
Yalan gerçek olmuş hakikat yalan
Yalan akıyor gazetelerden
Televizyon kanallarından
 
Ahlâk insana özgü bir erdemdi
Şimdi ahlâk öğütlüyor ahlâksız
Katil imdat diye yırtınıyor
Hazine bekçisi olmuş hırsız
 
Vicdan insana özgü bir erdemdi
Öyle sanılırdı bir zaman
Artık antikacı dükkânlarında
Bir metadır ender bulunan
 
Sözünün eri olmak bir deyimdi
Doğru insanı tanımlayan
Şimdi baş köşede ağırlanıyor
Dün tükürdüğünü bugün yalayan
 
Cesaret insana özgü bir erdemdi
Ona yaraşan bir kimlik
Bir korkaklık ordusu
Türedi üniformalı üstelik
 
Ama bir özellik daha var insanda
Küllerinden yeniden doğmak
Hayır diyebildiğinde celladına
Zafer erdemin olacak