200 yıllık tartışmanın sona erdirildiğini söylüyor. Nedir o 200 yıllık tartışma?
Geçen hafta da yazmıştık: Sened-i İttifak’tan bu yana bu topraklarda yaklaşık 200 yıldır eğitimde, bilimde, hukukta, devlet yönetiminde, kısaca yaşamın her alanında; demokratikleşme, uygarlaşma, çağdaşlaşma, inançların kalıplarından sıyrılma, dünyevileşme ve özgürleşme çabaları sürüyordu. İşte o çabaları bitirmiş...
İşe, Fatih ile Yavuz Sultan Selim’in türbelerini ziyaret ederek başlaması bu yüzden. İstediği belli: Tek kişinin ağzına bakacağız, monarşiye geri döneceğiz, ne yaparsa boyun eğeceğiz!
Balkonlardan yaptığı konuşmalarda “Geçti Bor’un pazarı, sür eşeği Niğde’ye” diyerek özetliyor durumu.
Yanıldığı bir yer var: Boyunduruk kabul etmediği için yedi düvele karşı verdiği bağımsızlık savaşı sonrası özgürlüğünü kazanmış bir ulus zora teslim olmaz.
Teslim olmayacağını 16 Nisan’da verdiği 24 milyona yakın oy ile kanıtladı zaten.

Reislik dönemi
Hile hurda, alavere dalavere derken mühürsüz oy ile “reis”lik dönemine geçiliyor.
Evetçilerin ilk isteği belli oldu:
“İdam istiyoruz!”
Yanıt anında geldi:
“Onu da referanduma götürürüz.”
Kim, kimi, niye idam edecek?
Evetçiler, hayırcıları mı asacak?

Kanunu kim takar
Kişiye özel anayasa değişikliği ile başbakan olmuştu, kişiye özel anayasa değişikliği ile başkanlığa ulaştı. Meclis o, hükümet o, yargı o, kanun o.
Ayrıntıya takılan takılana: Halkoylamasında YSK, kanun tanımamış. YSK; AKP’li temsilcinin, atı alıp Üsküdar’ı geçenden getirdiği emri yerine getirmeyecekti de ne yapacaktı?
Hukukun çoktan rafa kaldırıldığı Türkiye’nin 21. yüzyılda ulaştığı son nokta ortada:
Seçim sonrası kutlamalar; Katar’dan, Somali’den, Cibuti’den, bir de karı-koca yönetimi altındaki Azerbaycan’dan geliyor. Hesap edin artık.

İki neden
İncelemiş, Güneydoğu’daki “Evet”ler, kendisine verilen oyların arttığı anlamına geliyormuş.
Güneydoğu’daki o “Evet”lerdeki hareketlenmenin aslında iki nedeni var:
- Olağanüstü halden de yararlanarak sandık kurullarının sandıklardan uzaklaştırılıp topluca evetlerin zarflara konması,
- Bir zamanlar pazarlık yaptığı “Sayın Öcalan”ın kardeşi Osman Öcalan ve Ankara’ya bayrağını diktiği kadim dostu Barzani’nin çağrısı.

Yeni parti
Halkoylaması öncesi kampanyalar, merkez sağda bir parti kurulacağının işaret fişeği gibiydi.
Şimdiye değin AKP rehin aldığı MHP ile idare ediyor, merkez sağda bir parti oluşumuna girişecekleri de, başta ekonomik olmak üzere çeşitli gözdağları ile baskılıyordu. Halkoylamasında ortaya çıkan oy gücü, merkez sağa yeni bir parti kurma cesareti verecektir. Böyle bir gelişme demokrasiye geri dönüş için çok yararlı olur. En azından sol solunu, sağ sağını bilir. Taşlar yerine oturur.

AİHM’ye gitmeden...
CHP yönetimi, halkoylamasındaki rezaleti Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne götürmeden önce bir kez daha düşünmeli.
Onun yerine, köklerindeki güce dayanarak Anadolu halkı ile omuz omuza uzun soluklu, kararlı bir savaşım vermeli. Siyaseten uygun olanı budur.