Hasret bitmişti nihayet. Beşiktaş taraftarı geçen sezon tribünleri sürekli doldurmanın cezasını(!) seyircisiz oynanan Antalya maçıyla çektikten sonra Vodafone’da ilk buluşma gerçekleşiyordu.
On günlük bayram tatilinin başlamasına rağmen tribünler dopdoluydu.
Her şey çok güzeldi ama ilk dakikalardan anlaşıldı ki bu maç Beşiktaş için zor geçecekti. Çünkü Siyah - Beyazlılar bir türlü kendi oyunlarını kuramıyordu. Öyle olunca Bursa ilerde basarak Beşiktaş’ı kendi alanına itti. İlk dakikalar filan dedik ama Kartal’ın oyunu dengelemesi bile uzun zaman aldı. Dikine hızlı paslarla etkili olmasına alıştığımız Kartal oyunu savunmadan hızlı başlatamayınca -Marcelo’nun eksikliği- Talisca orta alana yardım etmeyince tüm yük Atiba ve Oğuzhan ikilisine kalıyor. Ve 4-2-4 dizilişinde pas akışkanlığı olmuyor. Ancak savunma ileri çıkınca organize atak oluyor.
Zaten Beşiktaş’ın 18’de attığı gol böyle bir atak sonucunda duran toptan geldi. İlerde kaybedilen toptan da dört dakika sonra golü yedi Kartal.
Sonra hakem Mete Kalkavan çıktı sahneye. Her düşen Bursalı’ya düdük çaldı. Bursa’nın oyunu katleden zaman çalmalarına müsaade etti. Sansasyon yaratma dışında bir fikri olmayan bazı yorumcuların “Beşiktaş kollanıyor” laflarından etkilenmiş olmalı. 88’de Agu’nun Atiba’nın karnına attığı tekme kırmızı olmalıydı. Ayrıca o kadar yerde yatmaların ardından ilk yarıya sadece bir dakika eklemesi de neydi öyle.
Kartal’ın bu sezon açıkça ortaya çıkan zaafı paslaşmalı akışkan oyununu kuramayınca kanatlardan şişirme toplara ümit bağlaması. Zaten sağda Quaresma solda Caner tam da buna uygun oyuncular. Bu şişirme toplar olsa olsa kornerlere yol açıyor o kadar. Gerçi Beşiktaş 64’te attığı ve skoru 2-1’e getiren golü de bir duran toptan kornerden buldu.
Ve tabii hemen akla geçen hafta 2-1’den 2-2’ye dönen Kasımpaşa maçı geldi.
Bakalım Siyah - Beyazlılar yine aynı hataya düşecek miydi? Güneş bu kez yaptığı değişikliklerle savunmacı atakçı dengesini savunmacılar lehine bozmadı.
Korkulan başa gelmedi; Kartal 2-1’i korudu ve zor da olsa 3 puanı kaptı.