Ajans Press’in yaptığı bir araştırmaya göre, günün ortalama 2 saat 59 dakikasını cep telefonu ile geçiriyormuşuz. Günlük ortalama 2 saat 14 dakikamız ise televizyon başında geçiyormuş.
Şimdi sıkı durun! Türkiye İstatistik Kurumu’ndan elde edilen bilgilere göre de, Türkiye’de bireyler kitap okumaya günde yalnızca 1 dakika vakit ayırıyorlarmış.
Rakamlar her zaman olmasa da çoğu zaman toplumun aynasıdır. Tabii o aynada neler göründüğünü öncelikle toplumbilimcilere, toplumun ruhunu okumakta uzmanlaşanlara sormalı. Mutlaka çok ilginç yorumlar yapacaklardır.
Ama bazen de toplumun kendisi istatistiklerin aynası değil midir? Topluma dayatılan eğitim sistemine, düşünce biçimine, yaşama tarzına bakın, cep telefonu, televizyon ve kitapla ilgili istatistikleri az çok kestirebilirsiniz.
Daha on, on beş yıl öncesine kadar, anımsıyorum, televizyon dizilerinin yapımcıları yayınevlerini ararlar, dizinin bir sahnesinde görünecek çok sayıda kitap isterlerdi. Şimdilerde, günlük ortalama 2 saat 14 dakikamızı verdiğimiz televizyonlarda bir araba dizi izliyoruz. Hemen hepsinde dört çeker arabalardan geçilmiyor, ama hiçbirinde bir tek kitaba bile rastlanmıyor. Eh, diziler de toplumun aynası anlaşılan...
Bireylerin kitap okumaya günde yalnızca 1 dakika ayırdıkları ülkemizde, Kuzey Avrupa Rönesansı’nın bilgesi Rotterdamlı Erasmus’un, bağnazlığa karşı kaleme alınmış en yetkin kitaplardan biri olan “Deliliğe Övgü”sü ne kadar okunuyor, bilmiyorum. Ama “hümanistlerin prensi” diye bilinen Erasmus’un bir sözü aklımdan çıkmıyor: “Elime biraz para geçti mi kitap alırım; geriye kalanla da yiyecek ve giyecek...”
Son zamanlarda tek tük de olsa metroda kitap okuyan gençlere rastlıyorum. Yüreğime en çok umut salan görüntü bu...