Kupada son şampiyon İspanya, sıradan görüntüsü, zayıf takımlardan öte bir dram ile dönüş biletini erken aldı. Bu sonuç ile aynı zamanda ekollerini de gömen efsane futbol temsilcileri, ulusal anlamda anlaşılan yatmış ve yorgun! Şili; diri, canlı ve yüksek moralle cesur oynadı ve kazandı; dağınık İspanya karşısında orta alanı istediği gibi kullandı. Matarorların ağır defansını Sanchez ve Vargas ile kolay aşarken Aranguiz’in attığı gol oyunun sonucunu tayin etti. Diego Costa ısrarı İspanya Teknik Direktörü Del Bosque’ye pahalıya patladı. Tribünlerden sürekli protesto edilen bir oyuncusu riske etmesi anlaşılır gibi değildi. Orta alanda oynadıkları maçlarda başta Iniesta olmak üzere Xavi Alonso, Fabregas ve Xavi turnuvada hayalet gibi olunca Ramos’un dahi takıma hiçbir katkısı olmadığını görebildik.
İspanya’nın anlaşılmaz bir inatla hiçbir yenilik yapmadan ve kadrosunu gençleştirmeden bu kupaya gelmesi futbol otoritelerince kabul edilebilir bir durum olamaz. Sadece yüksek pas tekniğine güvenmeleri, rakiplerince çözüleceği gerçeğini İspanya’ya unutturdu. Bu nedenle önce Hollanda ardından da hayati bir maçta Şili’ye farklı kaybettiler. Bu arada futbol severleri de hüsrana boğdular.
Dünya Kupası’nda her geçen gün daha farklı sürprizlere alışmak zorundayız. Çünkü beklenmeyen biçimde hazırlanan takımlar dikkat çekmeye başladı. Hollanda - Avustralya maçında dahi bunu net şekilde gördük. Avustralya’nın futbol dünyasında iddiası olmamasına karşın Hollonda gibi bir dev önünde attığı goller ve şansız bir biçimde kaybedişi Portakallar için de uyarı niteliğindedir. Robben’siz Hollanda acaba ne yapar diye düşündüm. Çünkü İspanya bir forvet bulamadığından gol pozisyonuna girmekte zorlanırken, Hollanda da aldığı sonuçların ötesinde daha sonraki karşılaşmalarda sıkıntı çekeceğe benziyor. Bu duruma bir örnek de Brezilya’dan verebiliriz.