Bir gerçek var ki G.Saray; deplasman maçlarında benliğinden, karakterinden, futbol kimliğinden uzaklaşıyor. İster ‘futbolcular maç seçiyor’ diye yorumlayın bu durumu, ister seyirci faktörüne kesin faturayı, G.Saray deplasmanda YOK! Geçen yıl da böyleydi, bırakın kazanmayı, beraberliği bile kurtaramıyorlar! Elbette Lokomotif maçı sonrası yapılan rotasyon da etkiledi Sarı- Kırmızılıları ama 3 kulvarda birden büyük hesaplar yapan bir takımın deplasman fobisini ‘hobi’ gibi görmemesi gerek! Trabzonspor maçının bir benzerini izledik dün gece Akhisar’da... Tek fark, aradaki skordu. Trabzon 4 attı; Akhisar, biri ‘VAR’a takılan 4 gol buldu, 3-0’la sahadan galip ayrıldı. Gerçekten Akhisar, bir tez konusu. 3 büyüklere karşı her şartta bu kadar dirençli oynayabilen bir başka takım yok. Teknik direktörsüz sahaya çıkmalarına karşın bir disiplin dairesinde oynadılar. Ayaklarını yorgana göre uzattılar, Manu’yu ileride bırakıp Güray’la, Regattin’le rakibin hata yapmasını beklediler; 90 dakika içinde de G.Saray’ı az adamla yakalayıp ‘creative’ son vuruşlarla istediklerini aldılar. Yeniden G.Saray’a dönersek; anlaşılan o ki Şampiyonlar Ligi-lig trafiği başlarına iş açacak. Elbette sınırlı kadrolarının bu düşüşte payı büyük. Ama Caner-Mustafa gibi ‘size’ı büyük stoperlerin arasına Onyekuru’yu tek forvet olarak sahaya sürmek, ardından Eren-Muğdat’ı alıp çift forvete dönmek doğru değildi. İşin garibi, 1.70’lik Onyekuru sahadayken yapılan kenar ortalar, 1.91’lik Eren oyuna girdikten sonra kesildi. Sözün özü bir şeyler olmuştu Şampiyonlar Ligi galibine... Genç bir gazeteci dostum, “Lokomotif kazası” dedi. Ama G.Saray gibi bir ‘Katar’ bu kadar kaza yapmaz!