Bireysel hatalar F.Bahçe’yi bir kez daha kupa dışında bırakıyordu. Ama önce Sow son dakika golüyle adeta ‘Hayat Öpücüğü’ verdi ve takımı hayata döndürdü. Sonra da Kujovic penaltılarda topu dışarı atınca tur geldi. Yoksa tüm takım 2 gün oksijen çadırından çıkamazdı. İyi de işler böyle mi ilerlemeliydi? Ezeli rakiplerin elenmişken bu psikolojik motivasyon avantajın varken dün geceki futbol neydi öyle.

Sarı - Lacivertlilerin ligde 2 kez yendiği Kayserispor o maçlardan farklı oynadı tabii ki ama fark sadece orta sahayı kalabalık tutmalarıydı. Önce Baroni sonra Ziegler Kayserispor’un işini kolaylaştırdı. İlk golde Baroni, Amrabat’ı 2 kez durdurabilir en fazla da sarı ile yırtardı ancak ‘eskort’ olmayı tercih etti. İkinci golde de Ziegler, Troisi’ye kaptırdı bir pas ve gol. Sadece onlara hata bulmak yanlış belki ama orta sahayı kalabalık tutup rakibini bozmaya çalışan, en fazla 2 veya 3 kişiyle F.Bahçe kalesinde ‘Ya tutarsa’ tarzı kısır hücumlar yapan Kayserispor’u skor anlamında rahatlatan Baroni ve Ziegler oldu. Alex yok, Emre yok, oyun kurucun Baroni, Stoch ve Caner; ama üçü bir Alex edemiyor. Sonra Özer’den medet umuyorsun. Nafile. Kayserispor sadece kontrollü az pas hatası ve az top kaybıyla oynamaya gayret etti. Orta sahada Troisi ve Amrabat hem oyunu yönlendirdiler hem de F.Bahçe savunmasını pas hatasına zorlayarak Kujovic’e pozisyon hazırladılar. Oysa F.Bahçe’de oyun kimliği net belli olan onun görevi buydu şuydu diyebileceğim oyuncu yoktu. Sadece çabası ve isteğiyle arkadaşlarının önüne geçen Gökhan ile Mehmet vardı. Biraz da özellikle 2. yarı ve uzatmalarda Sow çıktı ortaya. Mert, Volkan’ın arkasında beklemesine rağmen uzatmaların 2. yarısında Troisi’nin güzel şutunu aynı güzellikte kurtarmasıyla kalesinde güven verdi. Sonuçta 2-0 geriden gelip penaltılarla turu geçmek tamam ama gecenin en iyileri Troisi ve Amrabat ise oynanan futbolu skora rağmen sorgulamak şart. Tek maçlık sistemlerde hata kabul edilemez ve “Papaz her zaman pilav yemez” demek yeterlidir sanırım.