Arabalı Vapur vb...

Dokuzumuz “arabalı vapur” diyorsa olsa olsa birimiz “araba vapuru” diyor! Yani doğrusunu bilen, yazık ki bu kadar az! Oysa yolcu getiren götüren vapurlara nasıl “yolculu vapur” demiyorsak, türlü türlü aracı / arabayı (otomobil, otobüs, kamyon vb.) getiren götüren vapurlara da “arabalı vapur” demememiz gerekiyor.

Yerli yersiz kullanmaya bayıldığımız bir söz de “ev sahipliği yapmak”. Öyle gülünecek boyutlara geldi ki bu sözü kullanma hastalığımız, diyelim “İstanbul - İzmit Otoyolu dün gece bir trafik kazasına ev sahipliği yaptı” gibi tümceler bile duyabiliyoruz. Söz konusu otoyolu, nasıl yaptı bu ev sahipliğini, konuğunu neresinde ağırladı; o kadarı bizlerin hayal gücüne kalıyor artık!
Bir “bekâr” sözcüğü var, bir de “dul”. Birincisi, “henüz evlenmeyeni, evli olmayanı” anlatır. İkincisi de, “ölüm ya da ayrılma gibi nedenlerle karı ya da kocasız kalanı”. Ama bizde evliliğinin sayısını unutanlar bile “bekâr” olduğunu söyleyebiliyor! Sözgelimi bir hanımefendi, “Halen bekârım ve kızımla oturuyorum” diyor! Hayır hanımefendi, siz artık “dulsunuz”.
TRT’nin “Hava Raporu”nu izleyenler herhalde ayrımındadır: “Eksi” yerine “sıfırın altında” diyor sunucular. Diyelim, “Ardahan’da bu gece hava sıcaklığı, sıfırın altında on derece” gibi. Merak ediyor insan doğrusu, “eksi” sözcüğünün ne kusuru, ne sakıncası var? İki sözcük de aynı anlama geldiğine, üstelik “eksi” daha kısası olduğuna göre, neden yeğlenmez?
Bir iki örnek de Adalar’dan verelim: Heybeliada’da, Değirmenburnu yolunda park benzeri bir yerin sağında solunda birtakım tabelalar asılı. Temizliğe, hayvanları korumaya yönelik, amacı güzel tabelalar bunlar, ama ne yazık ki yazımı bozuk bazılarının. Örneğin birinde “Yine’mi kâğıt attın?”, öbüründe “Bugün’de doyduk” yazılı. Koskoca Adalar Belediyesinde “mi” soru eki ve “de” bağlacının ayrı yazılması, buna göre de önceki sözcüklerle aralarında kesme iminin olmaması gerektiğini bilen birileri yok mudur? Olmaz olur mu? Vardır mutlaka. Bekleyelim bakalım, herhalde düzeltilir.