Aydın Karlıbel'in Şirinler Suiti Fransız basınında

Aydın Karlıbel ile yapılan röportaj

-Fransız-Belçika çizgi romanlarını okumaya nasıl başladınız?

Fransız-Belçika çizgi romanlarıyla ilk tanışmam 1964 yılında François Craenhals'in Pom'uyla oldu; bu çizgi roman, efsanevi Türk yayıncı Erol Simavi'nin haftalık Zıp Zıp dergisi için Türkçeye adapte edilmişti.

-SPIROU'yu tanıyor muydunuz?

Hayır. SPIROU'yu daha sonraları 1968 yılında Saint-Michel Koleji'nde okurken keşfettim. Ama sonra, Paris'e, Dupuis Yayınevi'ne ebeveynlerimle birlikte küçük bir ziyaret yaptım.

-Fransız-Belçika çizgi romanı Türk çizgi romanlarından çok farklı mı?

Mizah açısından bakarsak, Belçika çizgi romanıyla Türk Çizgi romanı arasında ortak noktalar var.

-Şirinler için bir piyano suiti yazdınız. Neden?

Suiti, eserlerini çok sevdiğim Peyo'ya içten bir saygı duruşu, hayranlığımı belirtmek için yazdım. Onu okurken bir masumiyet duygusu, çocukluk hayallerine ince bir dokunuş hissediyorum. Ayrıca, çizgi romanda Şirinler orkestralarında benzersiz bir müzik aletini de çalıyorlar: Türk kökenli 'Cevgan' ya da Cevgen' i. (mehter takımının  pirinç ve gümüşten yapılan vurmalı sazı).

-Şirinler Türkiye'de tanınıyor mu?

Giderek daha çok seviliyorlar, televizyonda gösteriliyor, albümleri yayımlandı ve çok çeşitli oyuncaklarını bulmak mümkün.

-Eseriniz bir gün Fransa ya da Belçika'da çalınacak mı?

Hayalim bu. Umarım bir gün bunun gerçekleştiğini görürüm. Suit, Şirinlerin "Büyük Toplantısı" ile açılıyor. Sarman'ın Şirinleri takip ettiği Kedi Fügü ile devam ediyor ve Gargamel'in bozgunu ile bitiyor.

^{(çev.Filiz Atay)}