'Engin Çeber'in çığlıklarını duydum'

Mustafa Balbay’ın ‘ Düşünüyorum O Halde Sanığım Zulümnane’sinden sonra Tuncay Özkan da Silivri Cezaevi’nde yaşadıklarını kitaplaştırdı. 20 Mart'ta satışa çıkacak olan ‘Zorbalığın Pençesinde’ adlı kitapta Özkan, hücresinde yaşadıklarından savunmasını yazmasına, kızının kendisini ziyaretinden Mustafa Balbay ile arkadaşlığına kadar bir çok konuyu anlatıyor.
Özkan kitabında, kızı Nazlıcan’ın okulu ile ilişiğinin nasıl kesildiğini de anlatıyor.

'Güvercinleri söktüler'

Özkan'ın anlatımıyla kızının okuldan uzaklaştırılması süreci şöyle: “Nazlıcan’ın her çarşamba Silivri’ye ziyaretime gelişi, ilk iki yıl sorun olmamıştı. Okulun Türk müdürü durumu anlayışla karşılıyordu. Ama o, görevden ayrılmıştı. Yeni müdür, birden tutum değiştirmişti. Annesinin başvurusuna okul idaresi, ‘randevu vermeyerek’ yanıt verince, durum kritikleşmişti. Çünkü yeni müdür, ‘Nazlıcan ya babana gidersin ya okula gelirsin. Babanla okul arasında tercih yap, yoksa devamsızlıktan tasdikname alacaksın’ demişti, en son izin kâğıdını homurdanarak imzalarken. Ve Nazlıcan ile annesinin bütün çabalarına karşın, benim yüzümden Nazlıcan’ıma tasdikname verip devamsızlıktan okul ile ilişkisini kesmişlerdi.Nazlıcan ilk kez o hafta bana gelmedi. Deliye döndüm. Annem, kardeşim, ‘üşüttü, grip’ deseler de inanmadım. O hastayken de bana geliyordu. Bir sorun vardı. Ben kızımın 15. doğum gününü de, 18. doğum gününü de cezaevinde kutlamak zorunda kaldım. Benim 18 yaşına basan kızım, bir elbise dikmiş kendisine. Onunla geldi bana, ‘Bunu ben diktim’ diye. Elbisenin üzerinde lekeler var, böyle boynunda, nedir dedim o? Üstüne beyaz taşlar koymuş; beyaz güvercinler yerine cezaevine girerken, o beyaz güvercinleri tek tek sökmüşler. Reva gördüğünüz bu muamele, benim çocuğuma reva gördüğünüz bu muamele, beni sevenlere, bizi sevenlere, Mustafa Balbay’ın ailesine, bize, buradaki herkese gördüğünüz bu muamele umut ederim sizin çocuklarınız tarafından asla görülmez. Umut ederim bu acılar sizin yüreğinize uğramaz ve umut ederim siz hukuku uygulayarak, bu alçak dönemi sonlandırırsınız.”

'Çeber’in çığlıklarını duydum'

İlk tutuklandığında Metris Cezaevi’ne konan Özkan, o geceyi kitabında şöyle anlatıyor: “Ama bir gece, inanılmaz insan çığlıklarıyla ranzadan fırladım. Hırıltılar, feryatlar ve küfürler koridora bitişik olan yeni hücrem T-6’ya geliyordu. Yan hücrede Adil’in duvarına vurdum. İyiydi. İçeriden acil durum butonuna bastım. Kapıya vurmaya başladım. Uzunca bir süre sonra, sesler kesilince, mazgal açıldı, bir gardiyan bağırdı:
- “Ne var? Ne istiyorsun bu saatte?”
- “Deminki gürültüler, feryatlar neydi?”
- “Sana ne be adam. Yat uyu. Allah Allah.”
- “Adam öldü, ne oldu, ne? Kimdi o?”
Bir gün sonra gazetelerden öğrendim o sesin sahibinin adını: Engin Çeber!

Nazlıcan'a okul baskısı

Tuncay Özkan’ın 18 yaşındaki kızı Nazlıcan Özkan, babası Ergenekon davası kapsamında tutuklanınca Avusturya Lisesi öğrencisiydi. Her çarşamba Silivri Ceza İnfaz Kurumları Yerleşkesi’nde babasının görüş günü olduğu için Nazlıcan okuldan izin alıp Silivri’ye gitti. Okul yönetimi bu durumdan rahatsız oldu ve Nazlıcan’a “Her çarşamba Silivri’ye gitmek zorunda mısın, dersler mi önemli görüşe gitmek mi, bir seçim yapmalısın” diye bir seçime zorladı. Nazlıcan, okuldan naklini aldırdı, bir sene kayıpla Pera Güzel Sanatlar Okulu Resim Bölümü’nde öğrenimine devam ediyor.

'Esirevleri, eserevleridir'

Ergenekon davası kapsamında Silivri Cezaevi’nde tutuklu bulunan bir çok sanık, yaşadıklarını kitaplaştırdı. Tuncay Özkan’ın çıkacak kitabı bu serinin son kitabı olacak. Mustafa Balbay'ın cezaevinden yazdığı Zulümhane ve Zulümname adlı kitapları ile 'Silivri üçlemesi'nin ilk iki kitabı okuyucularla buluşmuş oldu. Balbay, Zulümname kitabında “Yurtsever aydınlara, yazarlara esirevleri eserevleridir” sözleri ile Silivri Cezaevi'nin kendisi için bir eserevi olduğunu vurgulamıştı.