Evlenemediyseniz sorumlusu anneniz olabilir

Bir erişkin olarak yaşamınızın hüsranla biten ilişkilerden öteye geçemediğini düşünüyorsanız, bunun sorumlusu anneniz olabilir.

Yeni bir araştırma annelerle kızlarının genellikle aynı sayıda evlilik, ya da aynı evi paylaştıkları birliktelikler yaşadıklarını ortaya koyuyor. Ancak araştırma ikisi arasındaki bu bağlantının ekonomik etmenlerle, ya da kız çocukların tanık oldukları ayrılmalarla açıklanamayacağını da gözler önüne seriyor. Bunun yerine, araştırma annelerin-söz gelimi, yönetim becerilerinin yetersiz olması gibi-sahip oldukları birtakım kişilik özelliklerini kızlarına geçiriyor olabileceklerine ve bu özelliklerin ilişkilere yansıyabileceğine işaret ediyor.

Araştırmanın başlama nedeni başta ABD olmak üzere birçok ülkesinde ilişkilerin ciddi bir değişime uğraması. Ohio Eyalet Üniversitesi insan gelişimi uzmanı Claire Kamp Dush ve ekibi yerine aynı evi paylaşanların sayısında 10 yılda yüzde 30’a yakın artış olması üzerine insanların kişisel deneyimlerinin ilişkilerini nasıl etkileyebileceğini araştırdılar.
Araştırmacılar binlerce deneğin uzun yıllar izlendiği iki çalışmadan yararlandılar. Araştırmacıların elinde çalışmanın 2. kuşağından 7152 kişinin ilişkileriyle ilgili verilerin yanı sıra, o bireylerin annelerinin ilişkileriyle ilgili veriler de vardı.

İlk aşamada ekonomik etkiler araştırıldı. Annenin biten ilişkisi yüzünden yaşadığı parasal sıkıntılar kızlarında uzun süreli finansal dengesizliklere, ya da yetersiz eğitime yol açabilirdi. Bu da onların gelecekte yaşayacakları ilişkileri olumsuz yönde etkileyebilirdi.

Genlerin aktarımı
Gelgelelim, ekonomik dalgalanmalar annelerle kızları arasındaki bu bağlantıyı açıklamaya yeterli unsur değildi. Araştırmacılar başka bir görüşten yola çıkmayı denediler. Belki de, annelerinin bozulan ilişkilerine tanık olan kızları bağlılıkların kopabileceğini öğreniyorlardı ve bu da onların yetişkin döneminde ilişkilerine çok daha kolay son vermelerine neden oluyordu.
Kamp Dush ve arkadaşları ellerindeki örneklem grubundaki kardeşleri incelediler. Ancak veriler incelendiğinde durumun hiç de öyle olmadığı görüldü.

Kamp Dush’a göre, bu durumda geriye tek bir olasılık kalıyordu: annenin kişilik özellikleri ve davranış biçimi. Araştırmacılar bu savın doğruluğunu doğrudan sınama olanağını bulamasalar da, çok sayıda ayrılıklar yaşayan annelerin-gerek onlara örnek olarak, gerekse genetik bağlamda- çocuklarına aktarmış olabilecekleri birtakım sorunları olması gerektiğini düşünüyorlar. Söz konusu annelerin uyuşmazlıkları çözüme kavuşturma becerisinden yoksun olabileceklerinden, ya da ilişkiyi sürdürme konusunda zorlanmalarına yol açan kalıtsal birtakım ruhsal sorunları olabileceğinden kuşkulanıyorlar.