Güneş Karabuda'nın Yaşar Kemal Fotoğrafları

15 Eylül’de sanatçıların katılımıyla açılışı yapılan “Al Gözüm Seyreyle” / Güneş Karabuda’nın Yaşar Kemal Fotoğrafları: 1956-2010” başlıklı sergide, Güneş Karabuda'nın 1956 yılından başlayarak çektiği Yaşar Kemal fotoğrafları seçkisi yer alıyor. Sevgi yumağı içinde Karabuda’nın eşliğinde sergiyi keyifle gezen Yaşar Kemal fotoğrafları tek tek inceledi, sigarayı 25 yıl önce bıraktığını belirtti, emeği geçenleri kutladı

17 Ekim’e kadar izlenebilecek olan sergide, Karabuda’nın objektifindenYaşar Kemal’in İstanbul, Paris, Adana gibi farklı şehirlerde, kimi zaman tek, kimi zaman eşi Thilda, Abidin Dino, Sabahattin Eyüboğlu, Cengiz Aytmatov, Mehmet Uzun gibi sanatçılarla çekilmiş fotoğrafları ve fotoğraflarla bağlantılı Yaşar Kemal metinleri yer alıyor. Karabuda’nın çektiği 1975 tarihli yazarın yaşam öyküsünü, İstanbul’daki yaşamını ve yıllar sonra romanlarının Çukurovası’na ve doğduğu köy olan Hemite’ye dönüşünü anlatan “Yaşar Kemal Belgeseli” de yer alıyor. Sergi, 54 yıl geriden bugüne uzanan fotoğraflar Anadolulu, özgüvenli, dost, dik, ağabey Yaşar Kemal’in çalışırken ne denli ciddi olduğunu da vurguluyor.

 
Yaşar Kemal’in sergi katalogundaki ilk satırları;

“Güneş’i elli yıldır tanırım. Bu elli yılda Güneş şaşırtıcı bir hızla dünyayı dolaştı. Güneş Türkiye’de doğmuştu. Ülkesini seviyordu. Dünyanın neresine giderse gitsin çantasında bir parça Türkiye mutlak vardı.”

 
Güneş Karabuda’nın kaleminden Yaşar Kemal:

“Onunla öyle değişik mekânlarda, öyle değişik insanlarla beraber olmuşuzdur ki tümünü hatırlamakta zorlanıyorum. Ama bunlardan birkaçı yaşamım süresince belleğimde her dem taze kalacak. İşte hemen aklıma geliveren bir anı: İsveç’in Uppsala Üniversitesi bir gününü Yaşar Kemal’e ayırmış, program yüklü… Başlarında rektör, dizi dizi kelli felli profesörler Yaşar’ın etrafında pervane oluyor! Seminer, konferans, öğle yemeği, akşam da kabul resmi birbirini izliyor. Üniversitenin koca amfisi tıklım tıklım dolu, genç öğrenciler yazarımızı kuşatma altına almış, ona sorular yöneltiyorlar. Sahneye çıkan ünlü bir pop yıldızına gösterilenden farksız bir ilgi görüyor yazar. Salondakilere edebiyat üzerine bir konuşma yapan Yaşar’ı uzun uzun, coşku ile alkışlıyorlar.”