İktidar Yolunda Sevgi Eksikliği

İnsan ve toplum yaşamında sevgi, bir yaşam kaynağıdır. İlgiyle büyür, özgürlükle gelişir. Ötelenmeye gelmez. Bastırılması durumunda kişinin yaratıcılığını engellediği gibi ruhsal ve bedensel arızaların oluşmasına da ortam sağlar.

Sevginin doğal gelişimi saygı ve empatinin de doğal gelişimi demektir. “Paylaşıldıkça büyüyen, büyüdükçe öğrenilen sevgiye, her şeyden daha fazla ihtiyaç vardır.” Ekonomik kazanımlarımızı her zaman herkesle paylaşmayabiliriz, ama sevginin ve bilginin her daim paylaşılmasından daha faydalı ne olabilir ki? Nasıl ki doğal yaşamda yetersiz beslenme, uykusuzluk, yorgunluk gibi etmenler bağışıklık sistemini zaafa uğratıp, organizmanın hastalanmasına ve hatta mevcut hastalıkların yanında sekonder yeni sorunların oluşmasına neden olursa, toplumsal mücadelede ve sivil toplumun örgütlenmesinde ve dayanışma ve yardımlaşma ruhunun yaratılmasında da sevgi eksikliği; başarısızlığın, üretimsizliğin ve disiplinsizliğin kaynağı olur.

Sevgi aşağılanmayan, şımartılmayan bir kişilik yaratır ki bu da başarıyı getirir. Başarıda amaç mutlak kazanmak olmasa da görev bilincinin ve sorumluluk duygusunun motivasyonudur. “Bilgi ve deneyim sevgiyle örüldüğünde cesaret ve özgüven artacak; hak, hukuk ve adalet yolunda kişiye ve mücadeleye itibar kazandıracaktır.” Sevgiye dair Japonya’da yaşanmış ve dilden dile dolaşan bir kertenkele hikâyesi vardır.

Sevgiye dair

Bir gün adamın biri bir ev satın alır, bina oldukça eski ve tamirata ihtiyacı olan bir evdir. Kapı ve pencereleri değiştirmekle işe koyulan bu adam gördüğü manzara karşısında hayretini saklayamaz. Bir çiviye saplanmış bir kertenkele görünce merakla onu incelemeye başlar.

Hem düşünür hem de bulunduğu yerde hareket eden kertenkeleyi izler. Bu kertenkele muhtemelen bu ev yapılırken buraya çakılmıştır.

Fakat nasıl olur da yemeden, içmeden uzun yıllar böyle yaşadı diye düşünürken, bu kertenkelenin hemen yanı başında başka bir kertenkelenin belirdiğini görür. Ağzında yiyecek taşıyan kertenkelenin çiviye asılı kalmış kertenkeleyi beslediğini görür. Bu kertenkele yaralı kertenkelenin eşi, çocuğu ya da arkadaşı olabilir.

Burada önemli olan birinin diğerini yaşatma arzusu ve istemidir. Değerli bir şeyi oluşturmak ve de yaşatmak sabır ve enerji gerektirir. Sevgi ve yardımlaşmanın en güzel örneklerinden bu kertenkele hikâyesine benzer çok hikâye okumuş ve yaşamış olabiliriz. Burada önemli olan herkesin kendi payına alacağı dersler olduğudur. Şüphesiz herkes her şeyi bilmeyebilir. Bilinmesi gereken şey, çalışmaları ve başarıyı zaafa uğratacak olan sevgisizliği çözmektir.

Ebedi dostluklar ve de ebedi düşmanlıklar olmasa da, dostluğun ilelebet devam edeceğini düşünerek hareket etmek gereklidir. “Kin ve nefretin yerine, kıskançlık ya da çekememezliğin karşısına sevgi ve hoşgörüyü hâkim kılmaktır.”

Siyasal çalışmalar bir alan çalışması olmakla birlikte, tüm yurt genelinde yapılan çalışmalardır. Bir fanus çalışması değildir.

Yanlışların ve tembelliğin tecrit edildiği, projelerin yarıştığı çalışmalardır. İtekleyici, sürükleyici ve yarının iktidar yolunda önemli seçeneklerin sunulduğu yeni ve eşitlikçi bir toplum yaratmakta iktidar mücadelesinin mihenk taşları olacaktır. Bu nedenle iç çatışmalarla potansiyel enerjileri tüketmeye gerek yoktur. Gözüyle görüp kulağı ile işiten ama nedense söz taşımayı, gerçeği saptırmayı meslek edinenlerin sağlıklı gelişmelerde asla yerleri yoktur. İhanet ve aldatmanın yerini de dürüstlük ve samimiyet almalıdır. Adalet ve hukukun egemen olacağı bir toplumsal düzen için verilen mücadele ayrıştıran değil; birleştiren bir anlayışla örgütlendirilmeli, devletin her kademesinde açıklık esas alınırken, şeffaf ve de hesap verilebilen bir devlete dönüştürülmesinde de etnik, dinsel, kültürel ve ekonomik ayrımcılığa son verilmelidir. Bu nedenlerle öznesi “insan” olan sevgi merkezli çalışmalar Ernesto Che Guevera’nın dediği gibi “Bir şeyler kazanılırken bir şeyleri kaybedebilirsiniz. Kaybettiğinde değil vazgeçtiğinde yenilirsiniz”, sözünden yola çıkarak yenileşen ve değişen CHP’de amaç kişilerin görev ve sorumluluklarını değiştirmek olmamalıdır.

Hâkim ve gelenekçi ideoloji yerine sol ve sosyalist bir düşünceye sevgi ve ilgiyle yaklaşma olgunluğu gösterilmelidir. Birbirine inanan ve seven insanların örnek davranışları kuşkusuz sokaktaki insanlarımıza da yansır. Kanaatimce iktidar olmanın ilkeleri “inanmak, sevmek ve bu değerleri korumak” olsa gerek.

Hüseyin Özkahraman-CHP Bahçelievler Eski İlçe Başkanı
\t