İtalya’dan Duomo’dan yükseldi

Emel Seçen

Andrea Bocelli, çok sevilen bir sanatçı. Performansına Ave Maria gibi ilahi formunda, genelde birlikte icra edilen Panis Angelicus ile başladı.

“Melek, fakir adama ekmek verir. Gökten, ekmek koyar ve bütün insanlık, ekmek yapar.” 

Mekân, İtalya, Milano’da yer alan Gotik mimari tarzı ile 600 yılı aşkın süredir, dünyanın sayılı katedrallerinden DUOMO. Sadece mimarisi bile görkemli, içinde 3 bin 400 heykel, 700 figür ve135 gargoyle bulunmakta. Gargoyle nedir? Bir tür gotik mimari öğedir. Asıl amaçları oluklarda biriken suyu tahliye etmek olan heykelciklerdir.”

Müzik taşıyıcıdır

İlk eser takdimi, Bergamo Brescia görüntüsü ile açıldı. Neden? Çünkü hem komün bir yaşam hem de sanayi yeri olan Brescia, İtalya’nın kuzeyinde bu salgından en çok etkilenen bölge. Onlar kutsanıp, dualar ile iyi dilekler sunulduktan sonra ise herkesin bildiği Ave Maria eserine geçildi. Opera çok izledim ama bu akşamki kadar, kıymetli, özenli bir konser ve sunum izlemedim. Bu bir açık davetti. Zaten o gece Paskalya gecesine girilmesi de ayrı bir kutsiyetti. Kimsenin göremediğini, görmeyen uzuvları ile bize sunan ve adeta gören gözleriniz ile görmez, yağmaladığınız; sanat, sağlık ve yok saydığınız her şey için bir görebilme çağrısıydı.

Eğer görebiliyorsanız, bunu iyi değerlendirin! Gördüğünüz, hissettiğiniz, yaşam; algınızda sezginizin bütünselliğinde pekişsin... Der, gibi.

Müziğin evrensel taşıyıcılığı

Üçüncü yorumu Domine deus, Gioacchino Rossini’nin (1792-1868) eseri. Sevil Berberi desem, hiç opera bilmeyene bile aşinadır. İşte o yorum esnasında bizler, dünyanın tüm vatandaşları ki YouTube üzerinden yayının başlamasına,17 dakika varken sayı, 240.351 sadece 1 dakika kala ( geçen süreç iki dakikada, on bin artarak ) 996.132 kişi ve bağlandığında ise 1 bin 340 milyon 088 kişiydi. (Bu yazının yazıldığı sırada 4.5 milyonu geçmişti.) Bu insanlar hep birlikte din, dil, ırk gözetmeksizin dua ettik aslında. Müzik ile. Sevgimiz ile. İnsanlığımız ile… Ve asırlık katedralin, kapısı dışarı açıldı. O görmeyen gözler, kimse olmadan mikrofona doğru yürüdü. Her yer sessizdi. Dünya sessizdi. “Yalnız değilsiniz”, dedi. İngiliz Şair, John Newton’un, 1799 yılında yazdığı, AMAZING GRACE yorumu ve ilk görüntü Paris’ti. Ardından Londra  ve New York geldi. Dünya kutsanmak ve arınmak için müzikte buluştu. Tadı damağımızda kalan, dinginlik ve huzur içinde tüm dünyamız, yaşayan her varlık için UMUT! Müzikle Umut!