Sepet örmecilik ayakta kalma mücadelesi veriyor

Manisa'nın Köprübaşı ilçesinde yaşayan Cumali ve Tarık Çelik kardeşler, atalarından kalan sepet örme mesleğini devam ettirerek ekmek parası kazanmak için çaba sarf ediyor.

İlçedeki dere yataklarında kendiliğinden yetişen hayıt ağaçlarının dallarından ördükleri sepetleri satarak geçimlerini sağlayan Çelik kardeşler, mesleklerinin artık yok olmaya yüz tuttuğunu dile getiriyor.

Evli ve 2 çocuk babası Tarık Çelik, yaz mevsiminde arazi işleri bittikten sonra bütün kış boyunca sepet örüp satarak ailesinin geçimini sağlamaya çalıştığını kaydetti.
Sepetçilik mesleğinin artık eskisi gibi kolay olmadığını ve para kazandırmadığını belirten Çelik, ''Malzeme bulmakta sıkıntı çekiyoruz. Maliyeti yok, ama malzemesi de yok. Tek sermayesi sabır ve emek'' dedi.

Hayıt ağacı bulmak için ''dere tepe'' gezdiklerini anlatan Çelik, ''Artık derelerde su kalmadı. Su olmadığından ağaç da yetişmiyor. Bulabildiğimiz dalları kesip eve getiriyoruz. Dalları temizledikten sonra sepeti örmeye başlıyoruz. Bir kişi günde 4 adet sepet örüyor. Bunların iki tanesi 15 ile 20 liraya satılıyor. Bu işten bir günde kazandığımız para 40 lira. Ancak her gün iş olmuyor. Bizim nesilden sonra bu mesleği yapan olmaz diye düşünüyorum'' diye konuştu.

''Müşterisi kalmadı''

Cumali Çelik ise sepet örmeyi babasından öğrendiğini, ancak para kazandırmadığı için mesleğini çocuklarına öğretmeyeceğini, çocuklarının başka işler yapmasını istediğini anlattı.

Artık daha çok hurda malzeme toplama ve amelelik işlerini tercih ettiğini dile getiren Çelik, şunları kaydetti:

''Artık sepetlere müşteri bulunmuyor. Şimdi hazır plastik sepetler var. Eskiden tütün üreticileri fidan ve yaprak koymak için satın alırdı. Ama Köprübaşı yöresi tütünü bırakıp çilek üretimine başlayınca bizim işler daha da durgunlaştı. Böyle giderse birkaç yıl içinde bu meslek de yok olup gidecek. Şu an bile sipariş üzerine çalışıyoruz. Talep olursa yapıyoruz. Ben de artık bu işi bırakmayı düşünüyorum.''