'Vaaav' ve Ötesi

Dilimizde şaşkınlık ve beğeni belirten “vay”, “vay be” gibi bazı sözcükler var ama bunları yeterli bulmadığımızdan olmalı, artık “vaaav” diye bir sözcük kullanıyoruz. Yakınlarda reklamlara da girdi bu “ithal” sözcük.

“Hayret bi şey”... O, uzun yıllardır en gözde(!) sözlerimizden biri... TRT’nin dizilerinde bile yer buldu sonunda. Sorun nedir o halde? Dilimizde “hayret” diye bir önad (sıfat) olmamasında!

“Kamu spotu”... Televizyon kanallarında görüyoruz. Kim buldu acaba? “Kamu duyurusu” desek olmaz mıydı? Olurdu, ama fiyakası nerede kalırdı o zaman?

Ya “mega”... O da en değerli(!) sözcüklerimizden. Diyelim İstanbul’dan mı söz ediyoruz, “Mega kent İstanbul” dememek ne mümkün!

Yine özellikle İstanbul haberlerinde, hele karlı yağmurlu günlerde, ne kadar sık duyuyoruz: “Ana arter”... Bunun yerine “ana yol” diyebiliriz elbette, ama o zaman sözümüzün bir etkinliği kalmaz ki!

Futbol ligleri başladı ya, yeniden duyar olduk: “Lig, uzun bir maraton”... Bir takım o hafta yenildi mi, teknik direktörü ya da futbolcuları, taraftarları bu kalıp sözle yatıştırıyor: “Lig, uzun bir maraton”... Oysa maratonun kısası uzunu yok, hepsi 42.195 metre!

Ne demeli bu incilere bakarak? TDK, 12 Eylül öncesindeki TDK olsaydı, dilimiz bu derece kirlenir miydi? Bizce hayır!