Zafere giden son yol "Dumlupınar"

Dumlupınar, Çanakkale kadar bilinen ve ziyaret edilen bir yer değil. Ancak tanınması, gezilip görülmesi, doğal ve tarihi değerlerinin tanıtılması gereken bir ilçe. Bu doğrultuda çalışan toplum gönüllülerinin bir aya gelerek kurduğu Dumlupınar Tanıtma Grubu, savaşın süreci, gelişimi ve sonrasında zafere giden yolu tüm gerçekliğiyle anlatmayı hedefliyor.

30 Ağustos 1922’den bugüne ilçede savaşın izlerini görüp, zaferin onurunu yaşayabiliyorsunuz. Dumlupınar’da ziyaret edeceğiniz ilk yerlerin başında Atatürk Evi ve şehitlikler geliyor. Atatürk Evi, Atatürk’ün bir gece konaklayıp kendi odasını Halide Edip Adıvar’a bırakarak çatısına kurulan çadırda kaldığı ev, daha sonra karargah binası olarak kullanılmış. Dumlupınar Büyük Aslıhanlar Üç Tepe Şehitliği, Dumlupınar İlk Hedef Anıtı Atatürk’ün “Ordular ilk hedefiniz Akdeniz’dir ileri!” emrini verdiği yerde yapılan anıttır.

İlçe merkezindeki Kurtuluş Savaşı Müzesi, Dumlupınar Kurtuluş Savaşı Şehitliği Cafer Gazi Tepesi’nin eteklerinde yer alıyor ve 1992’de ziyarete açılmış. Dumlupınar Zafer Anıtı, Şehit Sancaktar Mehmetcik Anıtı, Yıldırım Kemal Şehitliği ve Anıtı, Yüzbaşı Şekip Efendi Şehitliğini ve Anıtını, Kanlı Köprü, Ağaç Köy Şehitliği ve kaybolmaya yüz tutmuş düşman mevzilerini görmelisiniz. 26 Ağustos 1922’de başlayan Büyük Taarruz beş gün beş gece devam etmiş ve düşman birlikleri 30 Ağustos günü çembere alınmıştır.

Düşman Dumlupınar’da bir meydan muharebesine zorlanmıştır. Dumlupınar Meydan Muharebesi büyük taarruzun en kanlı çarpışmasıdır. Bizim verdiğimiz 10 bin şehide karşılık düşmanın kaybı yüz bin üzerindedir. “Bir baş komutanın komuta ettiği bir meydan muharebesi olarak tarihte ilk ve tek”tir.

Dumlupınar merkezinde Ulualan Yaylası, Gedik Yaylası, Dumlupınar ve Kızılcaköy Sulama Barajı ve zengin mineral kaynaklı Ekşi Su gezilecek diğer yerlerden.

Dumlupınar yüksek yaylada kurulu olduğundan peyniri ile çevre illere nam salmıştır. Her ziyaretçinin mutlaka yayla peynirini tatması gerekir.

Ayrıca Kütahya’nın çinisi ile Dumlupınar’ın tarihinin birleştiği çini ve seramik ürünleri Dumlupınar Şehitliği’ndeki satış mağazasında bulunuyor.

Dumlupınar halkı çiftçilik ve hayvancılık ile uğraşmakta.

Son yıllardaki iç göç dalgasından Dumlupınar da fazlası ile etkilendiğinden genç nüfusunun büyük bölümü büyük şehirlere göç etmiş. 1970 Gediz depreminden sonra ağırlıklı olarak Almanya olmak üzere çok sayıda aile çalışmak için Avrupa’ya gitmiştir.

Yerli ve yabancı turistlerin uğrak yeri olan Dumlupınar şehitliği her yıl gelen turist sayısını arttırıyor. Şu anda yüz binlerle bahsedilen ziyaretçi sayısı milyonlara taşımak hayal değil. Maalesef ki turizmin imkanlarından yararlanılamıyor.

Ulaşım

Dumulupınar Kütahya’ya 87, Afyon’a 65, Uşak’a 60, Ankara’ya 312, İstanbul’a 471 kilometre uzaklıkta. Basmane-Afyon demiryolu güzergahında bulunan Dumlupınar’a trenle ulaşmak mümkün. Dumlupınar Şehitliği, Ankara-İzmir karayoluna 700 metre, Dumlupınar’a ise 1,5 kilometre uzaklıkta. Günün her saatinde otobüs ile ulaşım imkanı var.

Konaklama için belediyeye, özel idareye ait misafirhaneler ile bazı kamu kurumlarına ait (PTT, İlçe Tarım Müdürlüğü, Pancar Ekicileri Kooperatifi) misafirhaneler var. Dumlupınar’da Maalesef bir otel yok. Öğretmen ve Polis evleri bulunuyor. Konaklama için Dumlupınar Üniversitesi’ne ait Kütahya kent merkezinde bulunan Ispartalılar Konağı tavsiye edilebilir. Dumlupınar’a uzaklığı 85 kilometre.