Zengin olmak yalnızlaştırır

“Zenginin malı züğürdün çenesini yorar” derler. Ancak zenginlerin de servet sahibi olmaktan ötürü pek mutlu olmadıkları anlaşılıyor. The Guardian gazetesi, eskiden Wall Street’te çalışırken artık New York’taki Central Park’ta zenginler için “yürüme ve konuşma” seansları düzenleyen Clas Cockrell ile konuşmuş. Eski işinde de New York’un en varlıklılarına danışmanlık yaptığını anlatan Cockrell, diğer meslektaşlarının zenginlerin sorunlarına yeterince önem vermediğini savunuyor.

Mesleği “servet terapisti” olarak tanımlanan Cockrell’e göre, ABD’nin en zengin yüzde 1’lik kesimi kendisini suçlu hissediyor, zira zengin oldukları için utanıyorlar. Son zamanlarda ABD’de zenginlere karşı yapılan protestolar da bu utancı ve suçluluğu büyütüyor ve zenginleri stres altına sokuyor. İsrail’de çalışan servet psikoloğu Jamie Traeger-Muney’e göre ise medya, zenginleri “sosyal eşitsizliğin günah keçisi” haline getiriyor. Traeger-Muney, yüzde 1’in içinde olmanın izole edici olduğunu, çünkü toplumsal olarak “Param yok” demenin tersini söylemekten daha kolay ve kabul edilir olduğunu belirtiyor. Cockrell’e göre 2008 ekonomik krizinden sonra her şey zenginler için daha zor bir hale geldi. Artık zenginler, arkadaşlarının “onları mı yoksa paralarını mı sevdiklerini” ayırt etmekte güçlük çekiyor.

.