Biraz hüzün ama umut, sonrası mutluluk

Yaşanmış hayatları, o hayatların içindeki hikâyeleri filmlerine katmayı seviyor Ferzan Özpetek.

Film, Ferzan Özpetek’in kendi yaşamından yola çıkarak gerçek bir hayat hikâyesinden uyarlandı beyazperdeye.

Dostluk, komşuluk güven ve sadakati vurgulamayı da seven Özpetek yeni filmi “Şans Tanrıçası” ile ruhumuza dokundu, kalbimize ise ince bir sızı bıraktı.

Önceki gün Soho İstanbul'da, oyuncu ve gazetecilerle bir araya geldi yönetmen. Filmin özel gösterimini izlemek için gittimiz akşamda konuşma yapan Özpetek, “Ben filmi sizinle seyretmeyeceğim” cümlesinden de anlaşılacağı gibi çok heyecanlıydı.

Biraz, gülümsetti ama biraz da ağlattı. Film bittiğinde benim gibi birkaç kişi de bir müddet yerinden kalkamadı.

Bir filmde çocuklar oldu mu, hele ki kimsesiz kalan çocuk oldu mu, gözyaşımı tutamam ben. Saf, temiz, çaresiz, güvene, şefkate ve bakıma muhtaç olan bu minik yürekler koskoca dünyada sığınacak bir liman arıyor. 

Film, uzundu diyenlere şaşırdım çünkü ne zaman başladı ne zaman bitti anlamadım. Hikâye beni içine çekmeyi başardı. 

Oyunculuklar gerçek, müzikler etkiliyici,  hikâye vurucu olunca gerisi teferruat oluyor.

Özellikle en sevdiğim kısım yağmurun altında dans ettikleri sahne oldu. Çünkü umut vardı. 

Filmin konusuna gelince: Annamaria hastalığı sebebiyle bazı kontroller için birkaç gün hastaneye yatmak zorunda kalıyor. Bu süreçte iki çocuğunu yakın arkadaşları Alessandro ve Artura’ya bırakıyor. Fakat hastaneden gelen haberler hem çocukların hem de Alessadro ve Artura’nın hayatını geri dönüşsüz bir değişime sürüklüyor.

Filmin başrollerinde Cahil Periler filminden tanıdığımız Stefano Accorsi, Jasmine Trinca, Edoardo Leo ve Serra Yılmaz yer alıyor.

Filmin senaryosu ise Ferzan Özpetek, Gianni Romoli ve Silvia Ranfagni”ye ait.

Uzun lafın kısası, mutluluk, hüzün, sevgi ve dostluk üzerine anlatılan çok güçlü bir aile olma hikâyesi. Gidin görün.