Ali Koç, Mourinho’yu getirdiği gün kazanmıştı başkanlığı! Ülke gerçeğini böyle kabul etmek futbolda olamaz. Ya o giderse diye düşünmemek lazım. Çok sevdiğim Aziz Bey de kazandı aslında. “Buradayım” derken Fenerbahçe adına yaşadıklarını unutmadık! Ama ülke gerçeği belki onun yerine Ali Koç’u tercih etse de Fenerbahçe kazandı. Kaybeden tek kişi var, iyi bir teknik direktörlük örneği veren başarılı İsmail Kartal! Neden başarısız diye düşündük acaba? Şimdi kadro yapısıyla, büyüklüğüyle değil kariyeri desteklenirse Fenerbahçe kazanacak ama çağı yakalamak adına olamaz bu başarı. Önce futbol ve kulüp yapılarıyla profesyonel dünyanın gözden geçirilmesi gerekli. Artık yıldız futbolcu da olsan kendini pazarlayacak piyasa gerekli! Şimdi geçmişin onurlu sportif mücadelesi yansımıyor sahaya. Çünkü değişik etkiler var! Bu nedenle ben sportif anlamda ülkemizin gençlerini kaçırmak değil yetenek avcıları tespit edip onları eğitimle en büyük yapacak sistemi kurmanın önemli olduğunu hatırlatmak isterim. Eğer böyle bir geçmişimiz olmasaydı Ankara’da küçük bir bakkal dükkânından büyük bir dede olan Vehbi Koç çıkmazdı. Ben torunu olan Ali Koç ile övünürken babası Rahmi Koç’un da Beşiktaş’a özellikle verdiği Süleyman Seba desteğinin de örnek olarak hatırlanmasından yanayım.

Çağlar ve spora bakış açısı değişir. Ama sporu ve dünyayı gününe göre dizayn edenlerin farklı olanakları olacaktır. Bunun, heyecana kapılmadan, geleceğe dönük yatırım ve lider olarak anılma adına daha etkin kullanılmasından yanayım. Bazen sizi yıllarca anlamak istemezler ama “tarih” asla unutmaz. Yani çağ değiştiren “fatih” olmak çok daha önemlidir. Onu yapacak yeteneğe sahip, hırslı, kişiliği beni cezbeden Ali Koç olmak kolay değildir. Başarılar Fenerbahçe, Türk futbolu ve Ali Koç... Futbol çağını yakalamak kavgasında yolun açık olsun.