Futbolda, sevdiğimiz bu branşta neden böyleyiz? Yani bu kadar ilgi duyulan ve hiçbir zaman gerçeğimizi yansıtamadığımız sahalarda boynumuz neden bükülmüş? Futbol dünyamızda sevgi ve ilgiyi öne alıp eğitimle buluştursak sonuçlarla ters orantılı bir gerçekle karşılaşırız. Çünkü bu alanda görevliler dahi gelinen sürece nasıl ulaştıklarını anlatamazlar! Öncelikle belki bilinmez ama birçok hak eden harcanır ve çıkarların altında ezilir yok olur bu endüstriyel çıkar yapısında. Çok yetenekli bir gencin tespiti artık kolay gibi görülse de geleceğini sadece onun ayaklarından beklemek olmaz. Çağımızda hâlâ futbolcuyu bir başka branş ölçeğiyle karıştıranlar ve tespit yaparken “pazı” veya “okka” tabiriyle görüntüye önem verenler ülkesiyiz. İşin eğitim yanı eksiktir. Çağdaş futbol eğitimini yabancı örnekle çözemezsiniz. Ben bu dünyaya tesadüfen girdim. Aklımdan geçmeyen yerlerde başarılı olma ve dikkat çekme gerçeğim saha olmuştur. 

Bir gün yapı olarak hiç de dikkat çekmeyen, doğal yetenekli süper bir genci kulübe almamı engelleyen, narin, küçük yapısına bakarak arkasından “Bu kaç okka ki istiyorsun?” dediğinde; ben o genci Derwall’e teslim etmiştim dahi! Acı olan bu genç sonradan Galatasaray’da önemli bir yıldız oldu. Ve onu almak için bana destek olduğunda, o kişiye geçmişteki yorumunu anlatmıştım. Bu sadece bir örnektir. Hatta bir golcüyü kulüp başkanına götürdüğümde bana “Çok pahalı” deyip transfer etmediğinde kapıda bekleyen diğer kulüp yöneticisini hatırlatarak vazgeçmiştik. O kişi ligde çok canımızı yaktığında bu gerçeği söylememi yasaklamıştı. Şuraya gelmek istiyorum; şark kafası ile anlık kararlar her alanda ve özellikle bu aralar futbolda yine çok hortladı. Herkes hayatından memnun ki ses çıkmıyor! Ben yine aykırı oldum galiba. Ama mental eksiklik bizi futbolda bitirdi. Sonuçta endüstriyel yapıyı dahi zorlayan büyük paraların içinde yine futbolda yalpalıyoruz!