Fatih Terim, Estonya karşısında
mevcutlarımızın en iyilerini sahaya
sürerken savunma dikkatine de
önem vermiş. Futbolcularımız Umut
ve Burak ikilisine fırsat buldukça
kanatlardan top getirmeye çalıştılar.
Orta alanda Selçuk - Mehmet Topal
ikilisi defansif destek sağlarken;
özellikle Selçuk, ince ve etkili paslarla
takımımızı rahatlattı. Elinden geldiğince
karşı atak futbolu oynamayaca çalışan
Estonya, özellikle Vassiljev ile şansını
denemek istedi. Çabuk oynamaya
çalıştılar. Ancak klas ve kaliteleri
bizim takımımızın çok uzağındaydı.
Ömer ve Semih güvenli oynarken
Caner ile Gökhan Gönül kanatlarda
hatasızdı. Hatta Caner attığımız gol
dahil zaman zaman son aylardaki
formunun üstünde oynadı. Umut’un
attığı gol harikaydı. Bu tablo; Umut’un
takımımızda yaptığı başarılı işlerin
bir kez daha onanmasıydı. Yabancı
futbolcular nedeniyle kendi takımında
hak etmediği şekilde kulübeye
hapsedilen Umut, Ay - Yıldızlı formayla
gollerini atarken son haftaların sıkıntılı
arkadaşı Burak Yılmaz’la girdiği
paslaşma sonucu Gökhan Töre’nin de
ortaklığıyla ikinci golün hazırlanışında
etkendi. Şimdi finali düşünüyoruz. Ve
karşımızda Hollanda olacak. O maçı
da kazanarak Play - Off’lara kalmak
istiyoruz. Estonya güç olarak rakibimiz
değil; hatta Romanya ve Macaristan
da öyle. Ne var ki futbolcularımız bu
grupta Hollanda ile liderlik mücadelesi
verebilecek şansı son haftaya ikinci
olabilmek umuduyla arayacaklar. Fatih
Terim’in takıma getirdiği en büyük
gerçek oyun motivasyonu, disiplini
ve kaybedilen toplardaki kazanma
arzumuzdu. Futbolun gerçeği de bunu
gerektiriyor. Yani kısacası istediğimiz
zaman oluyor; bu da bizim ulusal
karakterimiz!