Şampiyonlar Ligi’ne ilk kez katılan Trabzonspor’da tribünler gerçekten güzeldi. Ancak sahada tribünlerdeki heyecanı göremedik. Taktiksel yoğunluk nedeniyle futbolcularda gerginlik ve güvensizlik vardı. Özellikle ilk yarıda oyunun sadece defansif planlamasının yapıldığını çok net gördük. Kanat atakları yetersiz, Burak’ın yokluğu nedeniyle forvette beklenilen hareketi göremedik. Taktiksel yanı ağır basan Lille, takım oyununu iyi uyguladığından Trabzonspor aşırı dikkatle gol yememeye çalıştı. Ne var ki orta alanda Alanzinho ve Colman o kadar kötüydü ki Bordo-Mavililerin atağa kalkması rastlantılara kaldı. Halil ve Serkan’ın gayretleri Lille defansını zorlayacak düzeyde olamazdı. Henrique’nin yalnızlığı ve oyun stili Trabzon’u bu ligde kaldıracak düzeyde değil. \n

Aslında iki takım da pozisyona girmedi ama Cech’in zamanlama hatası sonucu sağdan kaçan Moussa Sow, dar açıdan Tolga’nın çıkışına karşın ustaca bir vuruşla golü atınca umutlarımız bir an için kayboldu. Oysa Inter’in galibiyeti Trabzonspor için grupta çok önemli bir şanstı. \n

2. yarıda kaybedecek bir şeyi olmadığını anlayan Karadeniz temsilcisi, yetersiz kadrosuna karşın tüm riskleri göze alarak rakibinin üzerine çekinmeden gitti. Yapabileceği her şeyi denedi. Mutlak gole ulaşmak için gösterdikleri gayret ve baskı, iyi niyet, Fransız temsilcisi için sıkıntı demekti. Nitekim 75. dakikada kazanılan penaltı bu mücadelenin ve iyi niyetin sonucu geldi. Aslında planlanmış gol pozisyonuna giremeyen Trabzonspor bu şansı tepmedi ve Colman’la beraberliği buldu. \n

Açık konuşmak gerekirse Bordo-Mavililerin yedek kulübesi de çok zayıf. Bütün umutlarını Burak’a bağlamanın bedelini ağır ödemek istemiyorlarsa önümüzdeki günlerde bunun çaresini düşünmeliler. Gerçekçi olursak Trabzonspor’un iyi niyetle mücadelesini engelleyen bir başka neden de zeminin kötülüğüydü. Oyun kurmakta büyük sıkıntı çeken Bordo-Mavililer, Lille önünde zorlandı. Bu sonuç oynanan oyuna göre yeterlidir.