\n\n\n

Tarihimizin en reform meraklısı iktidarı bu iktidar!..

10 yıldır reform üstüne reform yapıyor.

Yine de reforma doymuyor.

“Reform” yeniden bir biçim vermek ve “forma” sokmak demek.

Halkımız, reforma maruz kalmaktan yorgun düştü.

Ama iktidar, reformdan yorulmadı...

Kürtaja, doğuma ve anne karnına el atmaları bu işlerden elektrik falan aldıklarından mı; kim bilir?

Satılacak kamu malı kalmayınca soyuta yöneldiler.

Adalet reformundan aldıkları zevkin sonuçlarını, Yargıtay’dan bir darbe yemezlerse “Sivilleşme Bayramı” diye kutlayacaklar...

Enerji reformu ise belli ki en fazla haz aldıkları reform.

İktidara geldiklerinden beri haftada bir ikiden aşağıya düşmüyor.

Yani akaryakıtta...

Sıkıştıkça doğalgazı çıkarıyorlar...

Elektriğe ise kimi zaman yeni bir mevsime girmeyi, bazen de çıkmayı bile beklemeden...

Memura, emekliye verilenin üç dört katı boyunda...

Son reformları ise...

Mahkûm ettikleri “28 Şubat Darbecileri”ni taklit etmek.

Gazetelere “akreditasyon sansürü” uygulamak.

Reform işi bir kere abartılmasın...

Reform sarmalına kendi kendileri de dahil oluyor.

Önceki günkü kongrede itiş kakış alkış arasında tüzüğün “69.” maddesi bile değiştiriliyor:

“4 defa seçilen genel başkan, bir süre ara verirse yeniden seçilebilir!”

Dikkat buyurunuz:

“Bir dönem” değil!..

“Bir süre”...

Bu süre ifadesi...

“Sözü ve özü bir genel başkan”ın da reformdan “isti-fayde” etmesinin garantisi demek!

Düşmez kalkmaz bir Allah!..

“Cumhurbaşkanlığı sevdası”nın neye ve nasıl patlayacağı belli olmaz.

En iyisi “Kürkçü Dükkânı”na dönüşü açık bırakmak!

Tam ustalaşmış ve ülke güllük gülistanlık olmuşken...

Üstelik, “İslam Âlemi Liderliği” dünya âleme ilan edilmişken...

Evde oturup torun sevmek...

Ne hakkaniyete sığacak...

Ne de vücut kimyasına ve hormon ifrazatına uyacak!!!

\n\n\n

Dezavantaj

AKP Yardımcısı Doçent Hüseyin Çelik Bey,

İçinde, “ileri demokrasi” geçmeyen uzun cümle kuramaz.

Ama kongre dolayısıyla bunu başardı:

Habertürk’e,“Utku Çakırözer TV’ye çıkarsa, karışmam!!” dedi.

Böylece “karışmama” açıklamasıyla, yakın tarihin en ilginç sansürü gerçekleşti.

Daha sonra kendisi CNNTürk’e çıktı.

Soyadına uygun çelik gibi bir gariban edebiyatı yaptı:

“Ben de siyasi hayata -dezavantajlı başladım” dedi.

“Cemaziyelevvelini” bilmeyenleri bir lokmada yedi.

***

Başbakan Tansu Çiller’in DYP’sinde TBMM İdare Amirliği yaparken...

AKP’ye yatay ve otomatik geçiş herhalde...

“Siyasete dezavantajlı başlamak” oluyor...

Yeni anayasaya “değiştirilmesi teklif bile edilemez bir madde” eklemek şart:

“Halk aptal yerine konulamaz!”

\n\n\n

Dopamin veladdalin amin

\n\n\n

“Vücut kimyası ve hormon” da nereden mi çıktı?

Elbette bilim dünyasından...

Londra Üniversitesi Psikoloji Profesörü Ian H. Robertson, “Uzun yıllar iktidarda kalan ve ‘sınırsız iktidar keyfi sürenlerin’ hormon dengelerinin değiştiğini” açıkladı.

Psychology Today’de yayımlanan araştırmaya göre, “Kısa ve geçici olarak bile iktidar elde etmek testosteron seviyesini yükseltiyor. Ayrıca beynin salgıladığı dopamin adlı kimyasalın artmasına yol açıyor.”

Bu da bir tür iktidar bağımlılığına yol açıyor.

Profesör Robertson’a göre, iktidar bağımlılığı süreci şöyle gelişiyor:

“- Dopamin maddesi belli düzeyin üstünde salgılandığında, insanlar (liderler) düşünmeden hareket edebiliyor.

- Empati kurma duyguları ile riskleri - tehlikeleri algılama yetenekleri çok zayıflıyor.

- Uzun iktidar yılları liderlerde narsisizm, acımasızlık, yanlış hükümler verme gibi ‘semptomlar’ yaratıyor.” Araştırmada tarihten örnekler de veriliyor.

“Mesela, Hitler, ülkesini felakate uğratan askeri kararları, mutlak iktidar sonucu beyin kimyasında ortaya çıkan bozulmalar sonucu almış olabilir” deniyor.

Araştırmaya göre, uzun ve mutlak iktidar yıllarının kimi liderlerde yarattığı bir duygu da “Tanrı tarafından görevlendirildiği inancı.”

Bu cins liderlerin laik düzene niçin karşı olduğu sorusu da bir anlamda yanıtlanmış oluyor.

Araştırmada, hormonlara bağlı olarak iktidar bağımlısı haline gelen liderlerin topluma verebileceği zararları en aza indirmenin yolları belirtiliyor:

“Demokrasi, özgür basın, bağımsız yargı, adil seçimler.”

Günümüzden ve tarihten “iktidar ve dopamin hormonu bağımlısı” liderler arasında Ahmedinejad, Kaddafi, Putin ve Hitler sayılıyor.

Çok şükür bizden kimsenin adı geçmiyor. (Elbette şimdilik!)