\n\n\n

Loğusa geçmiş zamanların ruhuna ve mutluluğuna içilen bir şerbet.

Loğusa (veya loğusa) eski Yunanca “Lokheios”tan galat.

“Yatmak” fiilinden geliyor..

Ama bu yatmanın seviyeli ilişkileri ifade eden fiile bir ilişkisi yok.

“Lokheios”, “doğum yapılan yatak” anlamına geliyor.

Yeni doğurmuş kadına da “lekhousa” deniliyor.

Ve bu sözcüğün ucu felsefi ufuklara açılıyor:

“Özgürlük” anlamındaki “lekuteria”dan türemiş!

Kadın “yük”ünden kurtuluyor.

Özgürleşiyor.

Anne oluyor!

Ama asıl özgürleşen...

Tutuklu olduğu ana karnından kurtulan “bebek”!

Özgürlüğünü yeni kazanmış..

Tahliye bebeğe de “lekoufi” deniyor.

Hepsi bizim “loğusa” ailesinden!

*

Bunları yazıyoruz...

Yarından sonra, sezaryen yasası TBMM’nin baş maddesi olacak.

Başbakanımız...

Hem gündem gümletme..

Hem de zamanlama dehası..

Ve tutarlı mı da tutarlı..

PKK bir taraftan öldürüyorsa..

Annelerin de bir taraftan doğurması gerek!

Terör dört nala can alıyorsa..

Doğumların düzenlenmesinden, yasa ile düzenlenmesinden daha yaşamsal daha ne olabilir ki?

Şampiyonluk kupasını kimin, nasıl, nerede vereceğine karar veren Başbakanımız...

Elbette kadınların da...

Nasıl, ne şekilde ve kaç “adet” doğuracağına da karar verecektir!

Ülkede sezaryen de...

Terör gibi, almış başına gidiyorsa...

Anne karnının konserve açılır gibi açılması ve dikilmesi demek olan sezaryene dur demek gerek!

Bu “aç ve dik yöntemi”...

En çok üç kez doğurmaya izin veriyor.

Oysa Başbakan, en az 4... hatta 5... istiyor.

Haklı...

Sezaryen ile bu PKK zayiatını tutturmak mümkün değil.

Terörle Mücadele Kanunu’na destek çıkmak...

Ve bu arada..

Kadını da tabiattaki kutsal görevine döndürmek gerek.

Hitler’in 3 K sloganı boşuna değildi:

- Kinder (Çocuk),

- Küche (Mutfak),

- Kirsche (Kilise)

Yani... Kadının 3 temel görevi...

Yemek yapmak, dua etmek, doğurmak!

*

Bizim loğusa şerbeti âdetimiz bu üç kutsal görevin simgesidir.

TBMM’de sezaryen yasası çıktığı gün mutlaka Genel Kurul’da bu şerbetle kutlanmalıdır.

Operet ya Resullallah!

\n\n\n

“Her köye bir piyano ve tenis kortu!”

Çetin Altan yıllarca bu hayali kurdu.

Belki bu amaçla milletvekili bile oldu.

Ne yazık ki, partisiyle birlikte hayalleri de söndü gitti.

İnsan hayal ettiği müddetçe yaşıyor.

Hayal sırası şimdi Tayyip Erdoğan’da...

Onun da hayali, “Her operaya bir mescit!”

Ancak, hayalinin odağında “mescitli opera” mı var...

Yoksa “operalı mescit” mi belli değil!

Tıpkı...

PKK ile “mücadeleli müzakere” mi, yoksa, “müzakereli mücadele” mi?

Siyaseti güttüğünün belli olmaması gibi...

Ancak...

Opera ve mescit işinde Diyanet İşleri ile Kültür Bakanlığı’nın biraz çalışması gerekiyor.

Örneğin, imam hatiplerdeki tecvit ve kıraat dersleri ile...

Konservatuvardaki şan ve arya derslerinin seçimlik ve değiş/tokuşluk ve TRT Beş ile TRT Şeş’ten canlı yayın yapılması bir adım olabilir.

Halkın irşat edilmesi şart.

Yoksa...

Bu kez de “operalı mescit” isteyenlerle “mescitli opera” istemeyenler diye ikiye bölüneceğiz!

Bölünmenin ilk işaretini Ahmet Altan köşesinde verdi bile:

“Operaya mescit Başbakan Erdoğan’ın kendisine benzemeyenlere karşı, iktidar gücünü göstermek gibi ve 28 Şubat türü, Çevik Bir’vari bir manasızlıktır!” dedi.

“Mescitli opera” AB’ye göz kırpmak için mi, Fazıl Say’a yapılanların onarılması ve entel desteğinin sağlanması için mi belli değil.

Ama bu konudaki gelişmeler çok eğlenceli olacak.

Bir Başbakan, “Beni emekli bir paşaya benzetti” diye oğul Altan’ı mahkemeye verirse, o duruşmaların gelişmelerin “mescitli opera”dan daha eğlenceli olacağı kesin!

Ana Nasihati

Mutluyken söz, öfkeliyken karşılık, üzgünken karar vermeyin!

\n\n\n

Pencere

-Doktor Bey, garip bir alışkanlığım var.

-Nedir?

- Nedense kapıdan değil, hep pencereden dışarıya çıkmak istiyorum!

-Nasıl yani?

- Pencereden çıkmak daha kolay geliyor.

- Oğlum herhalde sezaryenle doğdun. Onun etkisi...