2011’in son saatlerinde, televizyonlardan birinde Burak Kut’un 1990’lı yıllardan kalma bir şarkısına kulak misafiri oldum.\n

“Yaşandı, bitti, saygısızca...” diyordu yakışıklı popçu.\n

Evet, 2011 için biçilmiş kaftan galiba bu üç sıradan sözcük.\n

Ne kadar acı, değil mi?\n

Geçen yıl bu zamanlar, lig şampiyonluklarını, kupa zaferlerini, Avrupa’da kazanılan zorlu maçları, madalyaları, kürsüleri konuşurken şimdi 2011’den geriye kalan tek miras, ‘şike-şaibe-çalıntı sınav sorusu’ üçlemesi. Yıkılan umutlar, mutsuzluk, sıkıntı, kavga, dövüş de 2012’ye miras. Gazeteci Melih Nuri Şabanoğlu’nun bir sosyal paylaşım sitesindeki ifadesi de dikkat çekiciydi; “Şike ve teşvikle rekabetin aşırı kutuplaşmaya gitmesini, spor sosyolojisi ve tarihi gelişim üzerinden yorumlamak daha doğru olur...”\n

Aynı saatlerde bir yılbaşı kutlaması da göze batıyordu. Cumhuriyetçi Mengüç Okan’ın uyarısıyla okudum. Mesajı yayımlayan Avrupa futbolunun 1 numaralı ismi Michael Platini. Kutlamadan ziyade, ‘yol haritası gibi’ bir şey. Sanki ‘doğru’ yolu gösteriyor. Okuyalım: “Bu yıl bazı ulusal federasyonlarımızın sporumuzun adalet ve bütünlüğünü korumak için cesur kararlar almaya mecbur kaldığı bir yıldı. Bu yıl bizim de kurallara riayeti ve yarışma adaletini garanti altına almak, kendi maddi ve manevi çıkarları için futbolun, onu rehin almaya çalışan bir azınlığın eline geçmesini önlemek için, bazen tek başımıza da olsa, sağlam durmak, değerlerimizi korumak zorunda olduğumuz bir yıldı. Bu yıl, maalesef ve bazı büyük acılar pahasına da olsa, futbolun şeffaflık ve yönetişime olan gereksinim öneminin vurgulandığı bir yıl olmuştur ki, bunlar benim için ‘saygı’ kavramı ile ilgili, çok ‘kutsal’ değerlerdir.”\n

Evet, ya şapkamızı önümüze koyacağız yeni yılda; eskiye sünger çekip, temizlenip yola devam edeceğiz ya da Burak Kut’un şarkısının devamını söyleyeceğiz, “Yaşandı, bitti, saygısızca, aldatmanın tadına varınca...”