Fenerbahçe Futbol Takımı’na Rize-Trabzon karayolunda yapılan silahlı saldırı, en basit tanımı ile terör eylemidir. Bunun “ama”sı, “fakat”ı, “ancak”ı, “amma ve lakin”i olmaz.
Eğer, saldırgan ya da saldırganların (ki organize bir eylem gibi duruyor) tüfeğindençıkan çelik bilyeler, cefakâr şoför Ufuk Kıran’ın şakağına değil de gözüne isabet etse, genç sürücü 110 kilometre ile seyir halindeyken frene basıp otobüsü kenara çekemese, şu sıralar mezar başında ağıtlar yakıyor, Portekizlisinden, Kamerunlusuna, Nijeryalısından, Slovak’ına konuk futbolcularımızı çelik tabutlar içerisinde ülkelerine uğurluyorduk.
Öncelikle bu eylemin faillerinin henüz bulunamamasının, gerçekten bir istihbari ve polisiye ayıp olduğunu belirtmekte fayda var.

Vali Bey’in ayıbı!
Yeri gelmişken söyleyelim, Trabzon Valisi Celil Öz’ün, olaydan hemen sonra yaptığı “taştır, taş, mermi değil” açıklaması ayıpların en büyüdüğür. Gerçi ondan da büyük bir ayıp, mülkiye müfettişlerinin hâlâ bu vali hakkında soruşturma açmamasıdır. Ki, Celil Öz’ün kırdığı cevizler Fenerbahçe’ye saldırı eylemini eline yüzüne bulaştırmakla da sınırlı değildir.
Anımsarsanız Vali Beyimiz Amasya’daki çalışma döneminde 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı’nı pastaneden bozma bir çay evinde kutlamaya kalkmıştı.
Yeniden terör saldırısına dönecek olursak, hepimiz bu katliam girişiminde yetersiz kaldık. Gazeteci, gazeteciyi eleştirmez derdi bir meslek büyüğüm, ama Fenerbahçe’ye yönelik bu eylemi, ertesi günkü nüshalarında görmezden gelen basılı yayın organları, kocaman bir tenkidi hak ettiler. Keza, TFF de eleştiri sıralamasında liderliğe oynuyor. Sakın, “Maçları erteledi ya, daha ne yapsın” demeyin. TFF, saldırının boyutunu öğrenir öğrenmez, ertesi gün durdurmalıydı tüm ligleri. İş işten geçtikten sonra değil.