Galatasaray - Mersin İdman Yurdu maçını en kısa biçimiyle özetlemek gerekirse, şu 3 sözcüğü arka arkaya sıralayın yeter:

“İsyan, öfke ve diriliş...”

Evet, Galatasaray 1-0 yenik durma düştü, 10 kişi kaldı. Teknik direktörü atıldı, antrenörleri tribüne gönderildi ama sahadaki 10 adam, 11 kişilik oynayıp ‘giden’ maçı geri çevirdi. Öncelikle şunu belirtmekte fayda var; Galatasaray’ın sinirleri fena halde gerilmiş.

Faturayı ister farklı Real Madrid yenilgisine kesin ister ligin boyunun kısalmasına; Sarı - Kırmızılı ailenin siniri tepesinde.

Dün bunu gördük. Ufacık bir ateşlemeyle patlayacak gibiydiler; 4. hakem Ali Palabıyık’ın kurbanı olan hakem Süleyman Abay da fitili ateşledi.

Öncelikle Dany’nin kırmızı kartı için tüm hakem otoriteleri aynı görüşü belirtiyor; verilir de verilmez de... Pozisyon faul ise ihraç doğru. Değilse bu pilav çok su kaldırır!

Ama bir gerçek var ki kırmızı kart sonrası verilen ‘eyyam’ kararlar maçı maçlıktan çıkarttı. Özellikle Terim’in atılışı haksızdı. Çünkü topu hakeme değil kendi oyuncusuna (Hamit) doğru fırlattı. Tribüne gönderilince de ip kopmuş, iş işten geçmişti. Kendi de söyledi zaten; “Evet, ağır lafsa ağır laf, itmeyse itme...” Sanırım sinirlerine hakim olamadı, uzun süre zihinlerden silinmeyecek olaylara imza attı. Keşke yapmasaydı Fatih hoca. Galiba geçen yılın play - off döneminden kalan öfkesine yenik düştü. Çünkü o günlerde de ‘önünün kesilmek istendiğini’ fark etmişti. Şimdi de aynı tehlikeyi sezdi... Ama MHK sezemedi! Ver şu maça Cüneyt Çakır’ı, herkes sussun!.. Cüneyt Hoca nerede? Karşıyaka - Ç.Rizespor maçında!..

Abay’ı atıyorsun, 4. hakem de Ali Palabıyık diye biri. Yolda görsem tanımam. Sen ‘idaresi en zor’ hocanın burnunun dibine ‘çocuk’ yaşta bir hakem veriyorsun! Pes Zekeriya Alp pes Yüksel Okçuoğlu! Maça gelince; Real Madrid bozgununun moralsizliği hissediliyordu. Rotasyon da işe yaramamıştı, üstelik Selçuk - Riera tribündeydi. Maçın başlarındaki Mersin golünde de Gökhan - Muslera ortaklaşa bir hata yaptı ve hava bozuldu; ardından Mersinli Burhan biraz dikkatli olsa maçı 3-0’a getirir, ligin de rengi değişirdi. Ama Akdeniz ekibi atamayınca Galatasaray toparlandı. Burak 2 kez direğe, Drogba’yla Hamit kaleciye takılacaktı. Dany’nin kırmızısı, Fatih hocanın ihraç kararları sonrası ise maç artık maçlıktan çıkıp varolma savaşına döndü. İkinci yarıda 10 kişilik Galatasaray 3 puan için değil, onuru için savaşıyordu. Top göstermediler rakibe. Önce Drogba’nın indirilmesi Melo’yla penaltıya dönüşecek, 1-1 sonrası Fildişili yıldız, harika bir aşırtmayla maçı 2-1’e getirecekti. Ancak tek farklı galibiyeti yeterli bulmayacaktı Drogba; ceza alanına ortalanan topa arka direkte yaptığı kafa vuruşuyla takımına 3 puanı getiriverdi. İlk yarıda ‘tükenen’ bir takım nasıl oluyor da diriliyordu?

Acaba Dany, Terim, Hasan ve Ümit hocaların atılıp kulübenin emektar masör Uğur’a kalması mı Galatasaray’ı diriltmişti?

Evet, G.Saray belki de bu sezon en önemli 3 puanını aldı. Ancak Terim’i kaybetti.