Türk futbolunun en büyük zaferidir 2-0’lık Fransa galibiyeti... Hani, görenlerin görmeyenlere, duyanların, duymayanlara anlattığı 90 dakikalar vardır ya; işte öyle bir randevuya tanıklık ettik dün gece...
Gencecik Türk evlatlarının son Dünya Şampiyonunun apoletlerini çatır çatır söktüğü bir maçtı. Tevazunun kibire galip geldiği bir kapışmaydı. Ve hatta küçümsenen, 3. dünya ülkesi damgası yiyen bir ülkenin futboldaki onur başkaldırışıydı Fransa zaferi.
Şimdi kimse, “Fransızlar önemsemedi” falan da demesin. 2018 Dünya Şampiyonu, eğer 2020 Avrupa Şampiyonası’na lider gidemezse bunun yegane sebebi dün geceki skordur!
Maça dönersek; Şenol Güneş, onca eksiğe karşın elindeki oyuncu havuzundan en iyi 11’i seçmişti. En azından Lucescu gibi, “Türk oyuncular Süper Lig’de forma şansı bulamıyor” diye ağlamadan işini yaptı. Seçtiği isimlere ‘ulusal takım’ karakteri aşıladı. Merih gibi, Kaan gibi, Zeki gibi, Cengiz gibi yurt dışı patentli oyuncularımızın Avrupa’da kazandığı mücadele gücü ve sertliğinden çok iyi yararlandı. Paslanmaya yüz tutan Burak’ı önce Beşiktaş, sonra milli takıma hediye etti. Belki gol atamadı Burak ama takımın ileri uçtaki mızrağı gibiydi, Fransızları çıkarmadı. Keza Mahmut’tan müthiş bir ön libero yarattı. Goller ise çalışılmış pozisyonlardı inanın. İlk golde Cengiz kesti, sol stoper kafayla indirdi, sağ stoper Kaan, Lloris’i ters ayak üzerinde yakaladı. Derslik bir goldü, 2. golde ise vuruşu yapan Cengiz kadar Şenol Güneş’in Türk futboluna kazandırdığı Dorukhan’ın pası da unutulmamalı.
Evet, keşke bitmese dediğimiz bir maçtı son tahlilde! Düşünsenize hayal değil, düş hiç değil, tarihimizde yenemediğimiz Fransa’yı devirmişiz, hem de evire çevire! Bundan büyük bir mutluluk olabilir mi!