İlk iki maç Ülker Arena’daydı... Taciz, hakaret, küfür...
Mikrofonlardan yayılan “Âlemin kocası Fenerbahçe” bestesi... 3. ve 4. maç Abdi İpekçi’de... Pet şişe, çakmak, elkol hareketi ve derken skor tabelasına yansıyan ‘Koyduk mu’ yazısı... Ve dün 5. randevu için bir kez daha Ülker Arena’ya geldik.
Sahne değişmemiş; bilakis sinir, stres tavan yapmıştı. Cezalı Obradovic bu kez ‘benç’te değil onun hemen 5 metre arkasında tribünden idare etti F.Bahçe Ülker’i... G.Saray Liv Hospital Koçu Ergin Ataman ise 15 bin kişinin protestosuna kulak tıkamak zorundaydı sahadakilere direktifler verirken... Maça gelince; serinin ilk karşılaşmasına benziyordu. Seyircisini 6. oyuncu yapan F.Bahçe, ilk periyotta G.Saray’ı resmen sindirdi. Kleiza ve Mc Calebb’in ön plana çıktığı bu 10 dakikada Sarı - Kırmızılılar, hem fizik hem de oyun kurgusu anlamında geride kaldı. Ergin Ataman’ın Cenk, Engin Atsür ve Mensah-Bonsu’lu hamleleri çözüm olmayınca ev sahibi daha ilk bölümde maçı kopardı. Devre arasına büyük bir sayı farkıyla inen F.Bahçe Ülker, 2. bölümde Bogdanovic ve yaşadığı büyük acıya rağmen forma giyen Oğuz’la üstünlüğünü sürdürdü. 4. periyotta ise G.Saray, canlanır gibi olup farkı 10 sayıya kadar çekti. Ancak Ergin Ataman’a çalınan ‘teknik faul’ yeniden farkın açılmasını sağladı. Sonuçta da maçı Sarı - Lacivertliler 76-63 kazandı.
Evet, F.Bahçe Ülker şimdi 3-2 önde... Kazanmak için her şeyi yaptılar, kazandılar... Üzücü olan Başkan Aziz Yıldırım’ın 1 gün önce düzenlediği basın toplantısında, “G.Saray taraftarı bize şunları şunları yaptı” dediği her kötü şeyin Sarı - Lacivertli yandaşlarca G.Saray kafilesine fazlasıyla ödeştirilmesiydi.